چرا بعضیا اینطورین که حتی عطسه هم بکنن میگن ما سرطان داریم و می میریم.
یکی از بستگان هست که کلا هر چی میشه بدترین حالتشو در نظر میگیره و خیلی استرسیه. مادرشو سیزده سالی میشه از دست داده و یکی از خواهراش هم بیست سال پیش سرطان گرفت و فوت کرد. یه خواهر دیگشم الان یه ساله که سرطان داره. اینا می تونن تو ترسش موثر باشن؟ باید با چنین آدمایی چطور برخورد کرد؟ و اینکه تب یک درجه که دو سه هفته باشه خوب نشده باشه ولی مداومم نیست مثلا شباهست صبحا نیست و همراه با لرزم باشه تا حالا تجربه کردین؟