سلام دوستان. میخواستم ازتون نظرخواهی کنم. راستش من با خونواده شوهرم هیچ مشکلی ندارم. آدمای خوب و مهربونی هستن. تنها مشکلم اینه که از ما توقع دارن هر از گاهی براشون پول بفرستیم. من ۴ ساله ازدواج کردم و از اول ازدواجم از ایران خارج شدم. پدرشوهرم برای هزینه عقد ما یه وام با سود بالا گرفت. اوایل خواهرشوهرم هی به شوهرم پیغام میداد وضعیت بابا اینا خوب نیست بهشون کمک کن. منم فکر میکردم بخاطر وام شرایطشون خوب نیست مشکلی با کمک نداشتم. اون وام رو کلا برگردوندیم تا ۲ سال. ولی باز هم درخواست مالی تموم نشد. هر از گاهی خواهرشوهرم پیغام میداد مامان اینا شرایطشون خوب نیست پول بفرست. کم کم که بیشتر اشنا شدم متوجه شدم اینا خیلی راحت خرج میکنن. اصلا از خواسته هاشون نمیگذرن. در طول ۴ سال هم چند بار تعمیر خونه کردن ، مبلمان عوض کردن، ماشین عوض کردن، در پارکینگ عوض کردن. آخه کسی که مشکل مالی داره این خرجا رو نمیکنه. شوهرم هم مثل خونوادشه. از چیزی بخواد نمیگذره ولی بخاطر من دیگه بیشتر رعایت میکنه. کلا اینا هر پولی دستشون بیاد راحت خرج میکنن. اصلا فکر پس انداز نیستن. بعد یه موقع که نیاز پیش میاد از این و اون کمک مالی میخوان. من خودم نقطه مقابلم. همیشه میخوام یه چیز بخرم کلی تحقیق میکنم گرون نخرم یا منتظر تخفیفا وای میستم. خرج اضافی اصلا نمیکنم. شرایط مالی من و شوهرم در حد زندگی روزمره کافی هست ولی هیچ پس انداز یا هیچ چیز دیگه ای نداریم. خوب اول زندگیمونه. اینکه شوهرم پول میفرسته واسه خونوادش از غذای من کم نمیشه. ولی من خیلی زورم میاد که اونا اینقدر راحت خرج میکنن و بعد پول میخوان. ولی من واسه پس انداز همون مقدار کم کلی به خودم زحمت میدم. خیلی این موضوع باعث بحث با شوهرم میشه. ببخشید پر حرفی کردم ولی خیلی تو دلم مونده بود نمیدونستم کجا بگم.
مجبوری توام بشی یه آدم ولخرج تا پولی نمونه که واسه کسی بفرسته!تا شرایط درست بشه
خانومی و بزار کنار و خرج کن حداقل بزار خودت کیف کنی پولی که پس انداز نمیشه بزار حداقل پولی هم نمونه که برسه دست اونا به قر و فرشون برسن
عزیزم به نظرم شما هم اگه کار میکنی
پولشو اصلا خرج نکن و جمع کن
به همسرت هم بگو
خودت خرج خونه بده تا تحت فشار مالی باشه
حستون رو درک میکنم ، ولی اگر مشکل مالی ندارید ، این کار رو ادامه بدید ، این مبلغ مالی در هرصورت خرج میشه و میره ، عیبی نداره حالا برای پدرومادر خرج بشه بجاش مطمئنم براتون برکت و ارامش میاره ، وقتی هم پول رو میدید دیگه فکر نکنید چجور خرج میکنن ، فکر کنید کلا به غریبه دادید
توام خرج کن. یا یه جا پس انداز کن الکی بگو خرج کردم پول بده تا شوهرت زورش نرسه دیگه
اگه پول اضافه دارین بفرستین ایران به یه شخص مطمئن مثل پدر و مادر خودتون که براتون طلا و سکه بخرن
به همسرتون بگین اینا پس انداز میشه شاید تو ایران تونستیم خونه بخریم
اینجوری همسرتون رو قانع میکنید که پول پس انداز کنید. از طرفی هم پولی نمیمونه که برای بقیه بفرستین
یااینکه یه وام بگیرین برای خرید خونه که تحت فشار باشین. در هرصورت اون خونه یه روزی برا شما میشه. انگار پس انداز کردین
البته اینایی که بهت گفتم تصمیمای خودمونه😁
ما کسی پول ازمون نمیخاد. خودمون خیلی ولخرجیم
ماهم ایران نیستیم
اسی شما به نظرم از شوهرت پول توجیبی بگیر ولی برا خودت پس انداز کن که شوهرت بقیه پولشو فقط صرف خرجی خونه بکنه
هیچ کاریش نمیشه کرد من زخم خورده همین قضیه هستم و هرچی تلاش کردم بی فایده بود کمک مالی ب خانواده ش با وجود ولخرجی اونا و حتی گاهی اوقات نداری خودمون ولی بنظرم این اسمش تعصبه ک درمان نداره شاید با تلاش بهتر بشه ولی درست نمیشه فقط خودتو اذیت میکنی من تاجایی پیش رفتم ک دارو اعصاب مصرف کنم ،باید برای خودت بیشتر خ ج کنی و تذکر ب اون بدی ولی سعی کنی زیاد بهش فکر نکنی
اولویت با پدر و مادر هست ، نیکی و احسان به اونها با هیچ کس برابری نمیکنه ، مگه خدای نکرده پدر مادر ادم باید صدقه خور باشن تا احسان بکنه ادم ، حالا اصلا پول رو میگیرن در پارکینگ رو عوض کنن ، همون شاد شدن دلشون که تونستن در رو عوض کنن ، کلی بلا رو از سر راه استارتر و بچه ها و شوهرش بر میداره . اگر به این یقین برسیم با جون و دل این کمک به پدر و مادر رو انجام میدیم . چه نیازمند باشن چه نباشن
استارتر من باشم میگم هر وقت برای پدرت پول ریختی باید برابرش رو بریزی کارت پدر من. بعد اگر بابات نیاز نداره بگو جمع کنه برای خودتون. بصورت دلار یا واحد پول جایی که هستید.
دوستانی که میگن پدر و مادر حق دارن. بله حق دارن به شرطی که واقعا گیر باشن استارتر خودش تو کشور غریب پس انداز نداره. توی این شرایط واقعا تغییر دکوراسیون و اینها واجب نبوده
الویت با خانواده سواستفاده کننده نییس درهیچ حالتی. حق داری. ب قول بچه‌ها تو ایران زمینی خونه‌ای‌چیزی‌بخرید ک هرماه‌مجبور شید پول قسط اونو بدید. اه چرا یسری‌مردا‌مخشون اینجوریه
مرسی از همتون بابت نظراتتون. راستش جواب همه شما یه جورایی از ذهنم گذشته بود. گاهی فکر میکنم منم بیشتر خرج کنم. ولی از اونجا که ذات همیشه نگرانی دارم واسه اینکه هیچوقت محتاج کسی نشم باز خرج نمیکنم همش دنبال پس اندازم. بیشتر هزینه های زندگی رو شوهرم میده من هم کمک میکنم ولی کمتر. واسه همین نمیتونم بهش ایراد بگیرم به زندگی من نمیرسه یا اینکه بگم خرج رو نمیدی. حتی شوهرم مشکلی نداره برای خونواده منم پول بفرستیم. ولی خونواده من هیچوقت ازم پولی قبول نمیکنن حتی اگه نیاز داشته باشن. بعضی اوقات فکر میکنم واقعا از من چیز زیادی کم نمیشه بیخیال خرجای خونوادش و کمک مالی شوهرم بشم. هر بار اینو به خودم میگم ولی باز تو عمل حرص و جوش میخورم. واقعیت این هست که اگه واقعا نیازمند بودن خودم شخصا کمک میکردم. مشکلم اینه که نیازمند نیستن و پول میخوان. ولی به قول بعضی از دوستان این قضیه هیچوقت درست نمیشه و متاسفانه مجبورم کنار بیام. شوهرم به خیلی خواسته هام تن میده ولی این یکی رو قبول نمیکنه. هر چی میگم باز حق رو به خونواده خودش میده و به من میگه دوست داره به خونوادش کمک کنه حتی اگه بخوان پول رو دور بریزن. کاش بتونم نظر مشاوره های خانواده اینجا رو هم بدونم.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
