ارامش ندارم، از خودم بدم میاد

منم از خودم بدم میاد😔

من حس میکنم هیچ هنری ندارم واسه همین😁

منم بعضی روزا اینجوری میشم بخصوص نزدیکه پری. من بخاطر موهامه

واسه اینه که پون مثبت خودتون نمیبینید

من هی بهونه میگیرم به شوهرم گیر میدم حوصله پسرم رو ندارم ، دلیلشم مریضی بابامه حوصله هیچی و هیچ کسی رو ندارم دلم از دنیا پره

از دست نادونیهای خودم بی عرضگی بی فکری

منم دقیقا

چون کلی درگیری فکری دارم

منتظر پیام ی نفرم

مشکل اداری دارم

کلا این تایم از زندگیم

همش غصه و درگیری فکریه

من بخاطر تنبلیم ادم فروشی پدر مادرم بی اهمیتی شوهرم خسته ام 

من چون تا یه مشکل کوچیک برای خودم یا اطرافیان پیش بیاد بدترین فکرها رو میکنم و استرسم تا حد مرگ میشه دست خودمم نیست دلم میخواد قوی باشم به خودم مسلط باشم😔😔😔😔

نباید اینجوری باشید... اینجور مواقع چند تا صلوات بفرستید برید یه دوش اب گرم. بگیرید یک چای خوشرنگ یا قهوه برای خودتون بریزید و ب کارهایی ک شما رو اروم میکنه و بهتون لذت میده بپردازید... و حتما بزنید از خونه بیرون تا روحیه تون باز شه یه خرید کوچولو شده انجام بدید حتی یه گیره سر حال دلتونو خوب میکنه

من وقتی استرس میگیرم هیچ کاری نمیتونم انجام بدم فقط اسهال استفراغ دارم بدنمم لرز میگیره

انقد از خدا کمک خواستم

ولی انگار منو نمیبینه...انگار فراموشم کرده..

دلم واسه خودم میسوزه بخدا

بیست سالمه این همه مشکل و درگیری فکری دارم

حوصله هیچیو ندارم دیگ

نه حوصله بیرون

ن خرید 

هیچی

منم مشکلاتم زیاده بچه ها همسرم ب شدت عصبی دیکتاتور لجباز منم فقط 28سالمه و شهر دورم هستم حتی اما با صبوری و توکل ب خدا دع و حرف زدن با خدا الان شرایطم بهتر شده قبلنا انقدر عصبی بودم خودمو میزدم حتی با شوهرم همش درگیری دعوا افسرده بودم. حالت تهاجمی اما شروع کردم ب شناخت خودم خودمو بغل کردم با خودم. مهربون شدم الان ک ب خودم ارزش میزارم میبینم اونم رووم حساب میکنه اول باااید خودتونو دوست داشته باشید....