من با یه پسره هستم
بعد نزدیک به ۵ سال دوستیم و خودش اصرار به ازدواج داره
من کلا از این دخترای فمنیسم که از ۲۰ سالگی کار کردم و زیاد سعی میکنم از خانواده خرجی نگیرم که مستقل باشم و خیلی حساس رو برابری زن و مرد
در حدی که هرچند وقت یکبار خودم پول شام و کافه رو حساب میکنم که مثل ابزار نباشم این وسط فقط مصرف کننده
همیشه هم کادوهای خوب میخرم براش تو مناسبتا
بعد الان داشتم تو نی نی سایت میخوندم که
دختره گفته بود عقدم بابام میگه خرجت با شوهره
شوهرم میگه با باباته
منم این سوالو مطرح کردم برای شناختش
بهم گفت تا وقتی خونه بابات باشی با باباته
وقتی اومدی خونه من با خودم
انقدررررر عصبی شدم گفتم مگه من کالام؟
که مبادله ام کنی
اگه خودت تواناییی مالی داشته باشی و منو هم واقعا دوس داشته باشی همه خرجی برام میکنی
منتظر تغیر سمت من نمیشی
کلی هم مثال زدم که مگه فلانی که توی دوستی همههه ی خرجای دختره باهاشه حتی پول دانشگاه و موبایلش
مگه این به اینا فکر کرده؟
علاقه داره براش خرج میکنه