- ماجرای اصحاف کهف، که خداوند درسوره کهف می فرماید: سگشان بر آستانه ی غار دو دست خود را دراز کرده بود... در این بخش به طهارت یا نجاست سگ اشاره نشده است و تنها می توان چنان برداشت کرد که سگ نگهبانی برای اصحاف کهف بود.
- در سوره اعراف به ماجرای بلعم باعورااشاره شده است که ماجرای دانشمند عالمی است که از راه حق انحراف پیدا می کند و به علت هوا پرستی به سگ تشبیه شده است.
- در ابتدای سوره مائده به حکم صید سگ شکارچی اشاره شده است. حیوانی که توسط سگ شکارچی صید می شود، گوشت حلالی دارد.
این سه آیه ی فوق فقط در مورد سگ گفته شده .هییییچ آیه ای مبنی بر نحس بودن سگ در قرآن نیست .
همان طور که مطالعه کردید قرآن کریم هیچ سخنی از نجاست یا طهارت سگ به میان نیاورده است. زیرا قرآن کریم در مورد مسائل فقهی به کلیات اشاره کرده است و برای صحت نجس بودن سگ باید به روایات مراجعه کنیم. دلیل دوم آن، این است که قرآن دستور داده است علاوه بر مطالبی که در قرآن آورده شده است باید به احادیث و روایات پیامبران و امامان عمل کنیم.
پ.ن : خانم های نی نی سایتی عزیز،لطفا اگر میخواهید نجس بودن سگ را اثبات کنید،نگویید در قرآن آمده.بلکه زحمت بکشید و سرچ بزنید و حرف ائمه و پزشکان و ... را بیاورید .سخن دروغ نسبت دادن به قرآن اشتباه است .اگر حرفی را میخواهید به کرسی بنشانید ،از قرآن الکی وام نگیرید !
در مورد نگه داری سگ هم اینجانب اصلا نگهداری نمیکنم به دلایل مختلف.اینکه دوست ندارم همسایه ام آزار ببیند.در محله ی ما سگ در عرف مان تعریف نشده است .دوم اینکه دوست ندارم سگ محبوس من باشد .
در آخر به همه ی مذهبیون و غیر مذهبیون احترام میذارم و نه سگ دارها را نقد میکنم نه اونایی که ندارن رو .فقط خواستم از نشر دروغ جلوگیری کنم و چون وقتی میخوای از نشر دروغ جلوگیری کنی ،به خودت انگ نجس میزنن ،پس مجبوری نظر شخصی خودتم بدی.ای انسانها بنده سگ نگه نمیدارم والسلام 😁
