حاملگی مولار

خونریزی شایعترین علامت بچه‌خوره در زنان باردار است

بچه‌خوره (مول) عارضه‌ای است که به علت رشد غیرطبیعی جفت در هنگام بارداری رخ می‌دهد و در صورت عدم درمان می‌تواند به سرطان منجر شود.

به گزارش سرویس بهداشت و درمان خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) خطر بروز بچه‌خوره در زنان زیر 18 سال و بالای 45 سال بیشتر است.

یکی از شایعترین علامتها در بچه خوره یا مول خونریزی است و اندازه رحم (نسبت به سن حاملگی) از حد طبیعی بزرگتر است و چون جنینی وجود ندارد صدای قلب جنین شنیده نمی‌شود.

براساس اعلام انجمن تنظیم خانواده، یکی از مشکلات در این عارضه استفراغ وخیم حاملگی است که در این حالت مادر باید به پزشک مراجعه کند و همچنین خطر ابتلا به کم‌خونی به علت خونریزی زیاد مادر را تهدید می‌کند.


این گزارش حاکیست محتویات داخل رحم (جفتی که به طور غیر طبیعی رشد کرده است) توسط عمل کورتاژ خارج می شود و چنانچه مادر باردار سنش بالا باشد و فرزند دیگری نخواهد، با یک عمل جراحی رحم را خارج می کنند همچنین تا یک سال بعد از کورتاژ، بیمار باید جهت کنترل به پزشک مراجعه کند و تا یک سال بعد از منفی شدن تست حاملگی باردار نشود.

مول هیداتیفرم




تومور های تروفوبلاستیک حاملگی یک طیف غیر معمول از تومور های خوش خیم و بدخیم با منشا جفت انسانی است. با وجود اینکه بروز این بیماری نادر است ولی دارای پتانسیل پیشرفت سریع به یک بیماری سریعا کشنده می باشد. این بیماری معمولا زنان جوان در سالهای تولید مثل را در گیر می کند.

بطور معمول GTN را بر مبنای بافت شناسی به انواع مول هیداتیفورم , مول مهاجم (chorioadenoma destruens)و کوریو کارسینوم تقسیم می کنند. مول های هیداتیفرم جزئی (partial ) , تومور های محل جفتی (placental site tumors)(PST) به عنوان دو موضوع جدا از هم چه بطور کلینیکی و چه از نظر بافت شناسی در نقسیم بندی وسیع GTN قرار می گیرد.




علی رغم گوناگونی واضح در این موارد تمام آنها از جفت انسانی , تروفوبلاست و ژنوم پدری ( معمولا همراه با ژنوم مادری ) بوجود می آیند. گونادوتروپین جفتی انسانی (HCG ) توسط این تومور ترشح می شود و به عنوان یک تومور مارکر حساس که با سیر بیماری همخوانی خوبی دارد مطرح می شود ولی این مارکر برای PST مناسب نیست

در سال 1965 نشان داده شد کوریو کارسینوم حاملگی متاستاتیک که شایع ترین شکل بدخیم این بیماری می باشد با شیمی درمانی قابل درمان است. امروزه بسیاری از مطالعات نشان دهنده قابلیت درمان پذیری بالای این بیماران می باشد هر چند بر اساس وضعیت هر فرد درمان یک اصل اساسی است

مول هیداتیفرم

زمانی تمام انواع مول هیداتیفرم با هم طبقه بندی می شد ولی امروزه دو نوع مول حاملگی تعریف شده است: مول هیداتیفرم کامل و ناقص که از نظر منشا سلولی ژنتیکی , اشکال پاتولوژیک و رفتار بالینی از یکدیگر متمایز می باشند. هنوز معلوم نیست که مول هیداتیفرم ناقص یک نوع از GTN است یا اینکه فرم پیشرفته و نهائی تحلیل یک حاملگی با وضع کروموزومی غییر طبیعی می باشد. لذا تا زمانی که تعداد زیادی از افراد دچا ر مول هیداتیفرم ناقص تحت مطالعه قرار نگرفته اند این نوع مول باید به عنوان یک واریانت مول هیداتیفرم کامل که خطر تبدیل به بدخیمی را هر چند کم دارد , تلقی شود. بساری از بیماران با حاملگی های مولار نیازی به کموتراپی ندارند و می توان آنها را با خیال راحت بعد از خارج کردن مول با داشتن سطح HCG زیر نظر داشت. لذا می توان پیشرفت خود بخودی یا بوجود آمدن معیار های شروع کموتراپی برای حالت های بدخیمی را مشاهده نمود.



MOLE ( مول ) :

انواع مول :
- Complet ( کامل )
ـ Partial ( ناقص )
ـ بدنبال سقط
ـ بدنبال زایمان طبیعی

بد نیست اشاره شود که همیشه حاملگی مولار 50% نیست که ممکن است منجر به GTT بشود گاهی اوقات به دنبال سقط ( 25% ) و زایمان طبیعی یا حاملگی نرمال ( 25% ) ، کاریوکارسینوما ایجاد می شود .
بنابراین توصیه می شود برای هر بیماری که به دنبال سقط یا زایمان طبیعی دچار خونریزی های نا مرتب شده است ، حتماً میزان H.CG چک شود اگر بالا بود می تواند دال بر EP باشد . اگر چه باید حتماً حاملگی مجدد را رد کرد . بنابراین به طور مثال در بیماری که مثلاً 50 روز بعد از زایمان دچار Spotting شده است و در معاینه مورد خاصی بدست نمی آید . سونوگرافی هم چیزی گزارش نمی دهد . باید حتماً H.CG تیتر شود .


شیوع واپیدمیولوژی حاملگی مولار :

میزان شیوع حاملگی مولار در کشورهای آسیایی 10 ـ 7 برابر آمریکا ( 2000/1 ) وشمال اروپاست .
مثلاً در تایوان ، یک دویستم است . درایران رقم خاصی نداریم اما در مناطق مختلف ایران متفاوت است . مثلاً : در استان چهارمحال وبختیاری ، یاسوج ومازندران زیاد است . شاید دلیل آن مسائل ارثی و ژنتیک و الگوی تغذیه ای باشد . ( رژیم های کم پروتئین ) .


الگوهای تغذیه ای مرتبط :

- کمبود مصرف کاروتن
- کم مصرف کردن چربی حیوانی
- وکمبود ویتامین A .
بنابراین گفته می شود تغذیه نقش عمده ای دارد. سابقه مول به میزان 5% احتمال مول بعدی را زیادمی کند . همچنین :
ـ سابقه خانوادگی
ـ سن بالای 45 سال ، 15 برابر سن 40 ـ 20 سال احتمال مول را بیشتر می کند .


فیزیولوژی مول :

گفته می شود لقاح یک تخمک خالی فاقد ماده ژنتیکی با یک اسپرم ( طبیعی ) می تواند منجر به مول شود . ( نقش و عامل مادری ) . البته نقش کروموزوم پدری خیلی مهم است . بنابراین الگوی کروموزومی در مول بیشتر XX 46 است که این X مربوط به پدر است . ( نقش وعامل پدری ) . بنابراین نمی توان گفت که عامل فقط مادر یا پدر است یعنی Zigot از نظر کایوتیپ درست است اما فاقد ماده ژنتیکی مادری است .
در بررسی های هیستولوژی اگر در کورتاژ بافت جنینی یا کوریون دیده شود مول Partial است که در فرم Complet . هیچ اثری از بافت جنینی دیده نمی شود .


علائم :

ـ خونریزی سه ماهه اول در همه موارد دیده می شود . (شایع ترین علامت ) که یک خون ریزی بد رنگ ” آب آلو ” مانند است .
ـ در بررسی Fondal High ممکن است در 50% موارد بزرگتر از حد معمول سن حاملگی ( در مول کامل ) و گاهی کوچکتر بأشد و گاهی نیز در سایز معمولی است ،
ـ تهوع و استفراغ ( Hyper emesis )علامت شایع در مول است که به دلیل میزان بالای H.C.G است .


ـ هیپرتانسیون : بخصوص در خانم های جوان که سابقه قبلی هم نداشته باشند ، فشار خون 90/140 در هفته 20ـ14 دیده می شود . حتی اگر علائم دیگری هم نداشته بأشد .
ـ عدم لمس ارگانهای جنینی : که در معاینه و Palpation ، یک رحم یکنواخت ، پر و نرم لمس می شود . حتی به دلیل نرمی رحم ، حدود واقعی آن از روی شکم ممکن است قابل لمس و تشخیص نباشد .
ـ عدم شنیدن FHR : چون FHR در مول نداریم ، همه جا از روی رحم فقط سوفل جفتی شنیده می شود .




روش های تشخیصی :

ـ دفع وزیکولهای خوشه مانند یا دانه انگوری در سایز های متفاوت . ( بیشترین تکیه در روش های تشخیصی بر معاینات و مشاهدات بالینی است . )
ـ فرستادن نمونه وزیکولها به آزمایشگاه پاتولوژی
ـ انجام سونوگرافی و تأیید مول
ـ میزان تیتراژH.C.G بالاتر از حد معمول . ( معمولاً بالای 40000 )
هر چه میزانH.C.G بالاتر بأشد ، احتمال High Risk بودن بیمار بیشتر است و احتمال ” کوریوکارسینوما ” در این میزان H.C.G وجود دارد .

Prognosis و پیش آگهی مول خوب است ، به شرطی که پیگیری دقیق انجام گیرد . 20% از حاملگی های مولار ممکن است تبدیل به Gestational Trophoblastic Neoplasia ) GTN ( شود . یعنی سلولهای تروفوبلاستیک ، مهاجم شوند و بعد از تخلیه رحم شروع به افزایش و فعالیت نمایند .
هر چه میزان H.C.G بیشتر ، ارتفاع رحم بیشتر و نیز سن بیمار بالای 40 سال بأشد ، احتمال خطر بیشتر است .


درمان مول :

پس از تشخیص مول ، تخلیه فوری لازم است . و درنگ جایز نیست . قبل از انجام تخلیه نیز انجام اقدامات زیر برای بیمار لازم است .
ـ I.V.Line
ـ انجام آزمایشات : Hct . HB . WBC
ـ رزرو چهار واحد خون
ـ پلاکت
ـ تستهای کبدی ( SGOT. SGPT )
ـ PT
ـ PTT
ـ فیبرینوژن


افراد High Risk در مول :

اگر بیماری دچارDesease ) GTD ( Gestational Trophoblastic یا نئوپلازیا بأشد ، ممکن است تستهای کبدی مثبت شود یا اگر میزان H.C.G ثابت شود ویا بالا برود ، ( بالای 40000 ) که بیماران زیر 16 سال و بالای 45 سال High Risk تلقی می شوند وبیماران بالای 45 سال که تمایل به داشتن فرزند بیشتر ندارند ، بهتر است هیسترکتومی شوند.) یا اگر بیماری دارای کیستهای تخمدانی متعدد لوتئینی بأشد ، برای این بیمار قبل از تخلیه باید به طور پروفیلاکسی ، شیمی درمانی انجام شود . اما بیمار نرمال ( فقط با حاملگی Hydatidiform mole ) احتیاج به شیمی درمانی ندارد بلکه Fallowup بعدی در این بیمار خیلی مهم است .


روش های ختم حاملگی در mole :

بهترین روش ، Suction Curettage است که ابتدا با این روش رحم را تخلیه می کنند ( کورتاژ به تنهایی انجام نمی شود چون رحم مولار نرم است و احتمال پرفوره شدن آن وجود دارد . ) و سپس 48 ساعت دیگر داخل آن یک کورت دیگر کشیده می شود یعنی بیمار در دو نوبت کورتاژ می شود .

• توجه :

قبل از عمل . یکB.H.C.G و CHEST _ X _ Ray پایه هم باید برای بیمار انجام شود که تغییرات احتمالی بعد از عمل با آن مقایسه شود . ( از جهت احتمال متاستاز بعدی ) ونیز در مورد افزایش یا کاهش بعدی میزان H.C.

G بعد از عمل ، بتوان با H.C.G پایه مقایسه به عمل آورد .


Fallow UP بعد از عمل :

از آنجا که در جلوگیری از ایجاد ” کوریوکارسینوما ” وGTN بعد از عمل پیگیری دقیق خیلی مهم است ، لازم است برای بیمار پس از عمل هر دو هفته یکبار میزان H.C.


G تیتر شود تا سه نوبت . ( یعنی تا زمانیکه میزان H.C.G غیر قابل اندازه گیری یا صفر شود . پس از دو هفته سوم اگر میزان H.C.G صفر شد ، ماهانه چک می شود تا زمانیکه در مدت سه ماه ، سه تا گزارش صفر داشته باشیم . سپس از 6 ماه بعد و بعد از آن یکسال بعد مجدداً میزان H.C.G چک می شود . اگر بیمار تمام این مسیر را با سلامت وبی مشکل طی کند ، بعد از یکسال اجازه حامله شدن مجدد را دارد . برای اینکاربهتر است برای بیمار پرونده تشکیل شود و یک چارت H.C.G انجام شود هر جا کاهشH.C.G متوقف یا ثابت ماند و سپس افزایش یافت ، باید پیگیری به طور دقیق تری جهت تشخیص علت و جلوگیری از ایجاد کوریوکارسینوما با ارجاع بیمار به مراکز مجهز آموزشی ( و نه مطبهای شخصی ) برای بیمار انجام شود . پس از ترخیص از بیمارستان باید برای بیمار یک روش جلوگیری مطمئن تجویز شود مثل OCP . یعنی بیمار با OCP نسخه شده ترخیص می شود بعلاوه یک درخواست H.C.G برای دو هفته دیگر . ( پیگیری دو هفته اول ) .
دلیل اجتناب از حاملگی این است که در صورت مواجه به ” کوریوکارسینومای ” احتمالی در صورت بالا رفتن میزان H.C.G ، احتمال حاملگی با اطمینان R/O شود . زیرا مصادف شدن اینـدو با هم ، احتمـال تشخیص کوریوکارسینـوما
را از حاملگی سخت می کند و همین سهل انگاری جان بیمار را به خطر می اندازد

هر چه میزان H.C.G بالا رفت ، باید برای بیمار :
ـ معاینه لگنی دقیق
ـ درخواست CHEST _ X _ Ray
ـ سونوگرافی
انجام شود .
هر سه ماه یکبار هم باید یک معاینه لگنی دقیق از نظر اندازه رحم و میزان نرمی رحم برای بیمار انجام شود. در مواردی که بیمار دچار :
ـ لاغری شدید
ـ برافروختگی چشمها
ـ گرمای شدید
شود ، با احتمال ایجاد ” تیروتوکسیکوز ” باید پیگیری شود . اما از آنجایی که علائم ” تیروتوکسیکوز ” با درمان مول معمولاً بر طرف می شود ، در صورت عدم برخورد با علائم آن ، پیگیری بیشتری لازم نیست .



شیمی درمانی :

شیمی درمانی در افراد High Risk یا GTN یا Invasive mole یا دچار ” کوریوکارسینوما ” انجام می شود . شیمی درمانی در افراد Molar ، یک درمان چند رژیمی است . در گذشته فقط از رژیم درمانی ” متوترکسات ” استفاده می شد . بعدها تبدیل به درمان سه رژیمه شد . شامل : ( متوترکسات ، سیکلوفسفاماید ، اکتینومایسین ) . در حال حاضر شیمی درمانی با ” اتوپوساید ” انجام می شود که مجموعه ای از پنج تا داروست .

عوارض شیمی درمانی :

مثل عوارض سایر شیمی درمانی ها شامل :
ـ ریزش مو
ـ زخم دهان
ـ بثورات پوستی
ـ و مشکلات متعدد دیگر است

ممنون تیفانی جان
متاسفانه چون در قسمت حاملگی مولار نظرات دوستان یا اصلآ تایید نمی شد و یا خیلی دیر تایید می شد تصمیم به زدن این تایپک گرفتم تا از حال همدیگه بهتر خبر دار بشیم و از تجربه دوستانی که بعد از این بیماری باردار شدند استفاده کنیم چون نظرات پزشکان تقریبآ متفاوت است

من امروز آزمایش ماهیانه بتا را انجام دادم و خدا را شکر بتام روی عدد یک بود 11 ماه دیگه بایست آزمایش بدهم اگه همگی پایین باشه اجازه بارداری پیدا میکنم.

ممنون از شما بانو خانم

بیماری تروفوبلاستیک حاملگی

بیماری تروفوبلاستیک حاملگی یکی از تومور های نادر انسان است که حتی در صورت انتشار وسیع

قابل درمان است.

تعریف:

مول هیداتیفوم کامل:

بافت رویانی یا جنینی وجود ندارد.

در مول هیداتیفوم کامل،تورم مشخص و هیپر پلازی ترفوبلاستیک دیده می شود.

پرزهای کوریونی کنگره دار می شوند.

مول کامل،معمولا کاریوتیپ,۴۶xxدارند.(۹۰٪موارد)

۱۰٪بقیه کاریوتیپ46xyدارند.

کروموزم های مولار تقریبا تماما منشا پدری دارند.اماDNAمیتوکندریایی آن ها منشا مادری دارد.

در مول کامل در مقایسه با مول ناقص میزان بروز عواقب بدخیم بیشتر است.

مول هیداتیفوم ناقص:

بافت رویانی یا جنینی قابل تشخیص(اگر همراه با مول ناقص جنین وجود داشته باشد،دارای خصوصیات

تریپلوئیدی از قبیل عقب ماندگی رشد و ناهنجاری های مادر زادی متعدد مانند سین داکتیلی و

هیدروسفالی خواهد بود.

انکلوزیون های ترفوبلاستیک برجسته واضح در استروما

پرزهای جفتی همراه با تورم هیداتیفوم موضعی،کاویتاسیون(حفره دار شدن)و هیپر پلازی ترفوبلاستیک

مول های ناقص معمولا کاریوتیپ تریپلوئید دارند.(۶۹کروموزم)گروه هاپلوئید اضافی کرموزموم ها معمولا

از پدر مشتق می شوند.

کنگره دار شدن شدید پرزها

خطر بروز ترفوبلاستیک پابرجا به دنبال مول ناقص،به مراتب کمتر از میزان این خطر به دنبال حاملگی

همراه با مول کامل است.علاوه بر این در موارد مول ناقص،بیماری تروفوبلاستیک پابرجا به ندرت از نوع

کوریو کارسینوم است.

عوامل خطر مول کامل:

رژیم غذایی کم کاروتن ممکن است با افزایش خطر حاملگی مولار همراه باشد.در مناطقی که میزان

بروز حاملگی مولار زیاد است،کمبود ویتامین آ نیز شیوع بیشتری دارد.

سن مادر در هر دو انتهای طیف تولید مثل،جزو عوامل خطر حاملگی مولی است.

سن بیش از ۳۵سال مادر همواره به عنوان یکی از عوامل خطر مول کامل شناخته شده است.احتمال

دارد تخمک های زنان مسن تر،استعداد بیشتری برای لقاح غیر طبیعی داشته باشند.

عوامل خطر مول ناقص:

خطر مول ناقص با مصرف کنتراسپتیو های خوراکی و طولانی بودن مدت زمان مصرف آنها و سابقه

قاعدگی های منظم(اما نه با عوامل تغذیه ای)ارتباط دارد.هیچ ارتباطی بین سن مادر و مول ناقص وجود

ندارد.

استعمال دخانیات،انواع کمبود های ویتامینی ،افزایش سن پدر و داشتن سابقه سقط از دیگر عوامل

خطر حاملگی مولی است.

در صورت وجود سابقه بیماری تروفوبلاستیک،خطر بیماری راجعه افزایش می یابد.بروز مول های

هیداتیفورم مکرر در زنانی که شرکای جنسی متعددی داشته اند،نشان می دهد نوعی اختلال

اووسیتی سبب پیدایش مول می شود.

علایم مول کامل:

خونریزی واژینال:

جدا شدن بافت مولار از دسیدوا،باعث پارگی عروق خونی مادر و تجمع مقدار زیادی خون در حفره

آندومتر می شود که ممکن است باعث اتساع آن شود.

شایع ترین علامتی است که بیماران به علت آن برای درمان حاملگی مولار مراجعه می کنند.

چون خونریزی واژینال ممکن است زیاد و طولانی مدت باشد نیمی از این بیماران دچار کم خونی

می شوند.(هموگلوبین کمتر از ۱۰)

بزرگی بیش از حد رحم:

بزرگی بیش از حد رحم نسبت به سن حاملگی،یکی از نشانه های کلاسیک مول کامل است.اما فقط

در نیمی از بیماران دیده می شود.

حفره آندومتر ممکن است در اثر بافت کوریونی و تجمع خون متسع شود.

بزرگی بیش از حد رحم با افزایش قابل ملاحظه hCGهمراه است.چون بزرگی بیش از حد رحم تا

حدودی ناشی از رشد بیش از حد ترفوبلاستیک است.

پره اکلامپسی:

اگر چه پره اکلامپسی با هیپر تانسیون،پروتئینوری و هیپر رفلکسی(تشدید رفلکس ها)همراه

است،تشنج های اکلامپتیک به ندرت رخ می دهد.

پره اکلامپسی در بیمارانی ایجاد می شود که دچار افزایش چشمگیر hCGوبزرگی بیش از حد رحم

هستند.

در همه بیمارانی که در اوایل حاملگی دچار پره اکلامپسی هستند باید تشخیص مول هیداتیفوم مد نظر

باشد.

استفرغ شدید حاملگی:

استفراغ شدید حاملگی در حدی که نیاز به تجویز داروهای ضد تهوع یا درمان جایگزینی وریدی داشته

باشد در بیماران مبتلا به مول کامل دیده می شود.ممکن است اختلالات الکترولیتی ایجاد شود و به

مایعات پارنترال نیاز پیدا کند.

هیپر تیروئیدی:

زنان مبتلا به مول کامل به هیپر تیروئیدی دچار می شوند.این بیماران ممکن است دچار لرزش ،گرمی

پوست و تاکی کاردی شوند.با مشاهده میزان بالایT3.T4سرم می توان این تشخیص را تایید کرد.

بی هوشی یا جراحی ممکن است منجر به تسریع طوفان تیروئیدی شود.

کیست های تکا-لوتئینی:

در ۲۵-۶۰٪زنان مبتلا به مول کامل،تخمدان ها حاوی کیست های تکا-لوتئین هستند.اندازه این کیست

ها از ابعاد میکروسکوپی تا قطر ۱۰ سانتی متر یا بیشتر متغیر است

سطح این کیست ها صاف و اغلب متمایل به زرد است و با سلول های لوتئینی مفروش می شود.

بیمارتی تروفوبلاستیک پایدار در زنان مبتلا به کیست های تکا-لوتئین(به خصوص در صورت دو طرفه

بودن) بیشتر است.این کیست ها در هیدروپس جنینی،هیپر تروفی جفت و حاملگی چند قلویی هم

دیده می شوند.

کیست های بزرگتر ممکن است دچار تورسیون(پیچ خوردگی)،انفارکتوس و خونریزی شوند.چون این

کیست ها پسرفت می کنند،در صورتی که تخمدان دچار انفارکتوس گسترده نشده باشد اقدام به

اوفورکتومی نمی شود.

تظاهرات بالینی:

معمولا به مدت۱-۲ ماه آمونره وجود دارد.ممکن است تهوع و استفراغ شدیدی وجود داشته

باشد.بالاخره اینکه خونریزی رحمی تقریبا در تمام موارد رخ می دهد و شدت آن ممکن است از لکه

بینی تا خونریزی فراوان متغییر باشد. .خونریزی ممکن است درست قبل از سقط مولی خود به خود

شروع شود،اما در بیشتر موارد در طول چند هفته یا چند ماه رخ می دهد.

در موارد پیشرفته تر مول،ممکن است مقدار قابل توجهی خونریزی پنهان رحمی همراه با کم خونی

متوسط آهن وجود داشته باشد.

تقریبا در نیمی از موارد،میزان رشد رحم سریع تر از حد مورد انتظار است.رحم قوام نرمی دارد.ممکن

است در معاینه دو دستی،افتراق کیست های تکا-لوتئین از رحم بزرگ مشکل باشد.همچنین با وجود

بزرگ بودن رحم،حرکت قلب جنین،تشخیص داده نمی شود.

به علت اثر تیروتروپین hCG میزانT3-T4افزایش می یابد و میزان TSHکاهش می یابد.با وجود این

تیروتوکسیکوز آشکار بالینی ناشایع است.اما طوفان تیروئیدی گزارش شده است.

میزانT4آزاد سرم بعد از تخلیه رحم به سرعت به حد طبیعی بر می گردد.

گاهی اوقات در مول های بزرگ پره اکلامپسی با شروع زود هنگام رخ می دهد.چون هیپرتانسیون

حاملگی به ندرت قبل از هفته ۲۴دیده می شود،اگر پره اکلامپسی قبل از این زمان رخ دهد باید به

حاملگی مولار شک کرد.

حاملگی مولی دو قلویی:

حاملگی دو قلویی که متشکل از یک حاملگی مولی دیپلوئیدکامل و یک حاملگی طبیعی است،پدیده

نادری محسوب نمی شود.میزان بقای جنین طبیعی متغیر است و به تشخیص یا عدم تشخیص صحیح

ودر صورت تشخیص به بروز یا عدم بروز مشکلات مرتبط با مول مانند پره اکلامپسی یا خونریزی

بستگی دارد.

برای دیدن اطلس مول هیداتیفوم کلیک کنید.
http://matabemajazi.blogfa.com/page/1.aspx

اگه بعد از کورتاژ احتیاج به شیمی درمانی نباشه بعد از شش ماه اجازه بارداری می دهند ولی من متاسفانه بعد از کورتاژ بتا نیومد پایین و 12 جلسه شیمی درمانی کردم تا رسید به عدد 1 و خدا را شکر الان بتام هفت ماه است که ثابت است و تا پایان آزمایش ماهیانه دوازدهم بایست صبر کنم چون هنوز احتمال اینکه کاملآ از بین نرفته باشه هست .
توی حاملگی مولار اول توکل به خدا و بعد هم صبر خیلی مهم است حتمآ بایست به توصیه پزشک توجه کنیم عجله برای باردار شدن نداشته باشیم .
زیبا جان در کنار مولار پزشک متخصص زنان فیبروم را با تجویز قرص از بین می بره به جای ناراحتی بهتر است که بهش روحیه بدهید .من خودم برای هر جلسه شیمی درمانی کلی دردسر داشتم ولی با توکل به خدا هیچوقت روحیه ام را از دست ندادم .حتمآ حکمتی توی اینکار بوده .
خدا را شکر پزشک من خان دکتر بهنام فر یکی از پزشکان متخصص و چیره دست توی این ضمینه هستند که از بیشتر شهر های ایران مراجعه کننده داره و کارش را خیلی خوب بلد است .در کنار تخصص زنان و زایمان تخصص فلوشیپ را هم دارند که خیلی به بیماران مولار کمک میکنه.