تو گروه دوستانمون ي پسر خيلي مهربون و متشخص داريم ك بعدها متوجه نگاههاشو حركات و حرفاش شدم...نميدونم چرا ازش خوشم مياد
شايد بخاطر اينكه هوامو زياد داشته
منتها
چند روز بعد برا هميشه از ايران ميره
خيلي دوس دارم ي يادگاري از طرف خودم بش بدم
اما ميترسم بد شه
بنظرتون اينكارو بكنم يا نه؟
راسش خيلي دلم گرفته داره ميره
ولي حيف نميتونم بش بگم
از ي طرفم از آشناهاي دور ماس خجالت ميكشم
نميدونم چرا هميشه موضوعات اخساسي من اينجوري ميشه
خودم نزديك ٣٥ هستم اونم ٣٠
بخر
ی کتاب شعر ب عنوان یادگاری بده
من بودم نمیخریدم
ن بابا،برا چی یادگاری بدی،چون آشنا بودی خوب رفتار میکرده باهات،همه چی ک ب منظور نیس
اولا اینکه خودت میگی پسر مهربون و متشخصیه پس با یادگاری گرفتنت جو نمیگیرتش و سنشم سنی نیس ک بخواد مسخره بازی در بیاره.
دوم اینکه ب قول خودت هواتو داشته.
سوم اینکه خب توی گروه دوستانه اید یعنی بلخره دوست اجتماعی ک هستید باهم.
بعدم اون داره میره یه یادگاری بنظرم نشونه احترام ب دوستیتونه.
ب نظر من ک کار قشنگیه همه چیزا ک منظور دار نیس عزیزم الان قرن بیستو یکیم دیگه یکم باید امروزی رفتار کرد چیزی نمیشه ک.
من بودم راحت حرفمو میزدم اصلا حرف دیگران ذره ای واسم مهم نیست و اگه اون انسان باشه ن تورو دختر بدی میبینه ن هیچ چیز دیگه ای...تهشم برام مهم نیست نتیجه چی میشه فقط برام مهم اینه ک شرمنده دلم نمیشم و بعدها حسرت نمیخورم ک چرا تلاشمو نکردم...یکبار تو زندگیم همجین کاری کردم تهشم بهش نرسیدم ولی ذره ای از کارم پشیمون نیستم حتی بازم برگردم ب عقب تکرارش میکنم و همیشه هم ممنون داره خودمم😍💪هرکی با حرفام مخالفه لطفا ریپلای نکنه نظر من اینه و هیچ جوره هم تغییر نمیکنه نظر شما هم واسه خودتون محترمه باتشکر
حرفات حرف دل من بود
شايد يكم جدي تر نگاه كنيم ب قضيه،نخواييم چيزي بخريم
ولي ميدوني
من تو زندگيم اونقدر دلم شكسته
يا بعضي جاها ك بايد قدر ميدونستم ندونستم..ك الان ميفهمم دل شوخي وردار نيس
الانم حالم خوش نيس
نميدونم چرا همه از زندگيم دارن ميرن😔😔😔
