روم نمیشه بگم دوستت دارم...
میگن دخترا بابایی هستن!
ولی من هیچ وقت نتونستم بگم دوستت دارم........
مثلا روز تولدش یا روز پدر تدارک تموم مسائل رو میبینم..
هدیه میخرم!
و از بقیه خاهر برادرام فعالترم و بیشتر هیجان دارم،،
ولی هیچ وقت نتونستم بهش نزدیک شم
و راحت ببوسمش و حسمو بهش به زبون بیارم
و بقیه این کارو میکنن و من فقط نگاه میکنم!!
زیادی درونگرا هستم و این موضوع اذیتم میکنه
چیکار کنم درست شم!!؟؟
اصلا میشه؟؟
پی نوشت:درمورد مادر کمتر اینجوریم
ولی کلا نمیتونم احساسمو بگم!
آره سخته
منم با بابام همینجوریم:(البته اون خودشم بهم توجهی نشون نمیده
همین که این همه زحمت میکشی ثابت میکنه چقددوسش داری ناراحت نباش دوستم
باید رو خودت کار کنی کم کم مرحله به مرحله را بذاری کنار و کمرویی هم بذاری کنار و اینکه اراده محکم و اعتماد به نفس هم داشته باش برای اینکار
من گااااهی این طوری میشم وختی بابامو اذیت میکنم خجالت میکشم بعدش
ولی در کل همیشه وختی میبینمش میپرم بقلش ی ماچ رو لپش
بنطرمن مقصرپدرتونه ..وقتی میبینه شماروتون نمیشه خودش بایدصداتون کنه بغلتون کنه وهمدیگه روببوسید
منم همینم یادم نمیاد هیچوقت تاحالا باباامو بغل. کرده باشم یا ب مامانم بگم دوست دارم😕بنظرم ب فرهنگ و مدل ترببت خانوادست
پدرته چه خجالتی داره
رابطه من و بابام هم همینجوریه روم نمیشه
شاید واسه فاصله سنی زیاده
اینجا تکرار کن بگو پدر دوستت دارم
بلند بگو پدر دوستت دارررررررررررررم
رابطه ماام همینه
