انقدر حسرت گذشته رو می خورم، چیکار کنم

دیدم بله خانم سرحال شدن در حال آشپزی ان ۷ صبح، گازی که تو آشپزخونه من اونجا داشتم غذا درست می کردم رو بست و داشت ارواح عمه اش تو مطبخ آشپزی می کرد، منم به روم نیاوردم، یادم رفت بگم اون شب این مادرشوهره با پسرش که میگم نامزد داشت، اومدن میگن اینجا استفاده نکن، اون عروس بزرگترش که میگم خیلی کثیف و شیاده میگه دعوامون کرد که چرا هود کثیفه و از این چرت و پرت ها، منم گفتم بابا شون کردن، من نکردم، فقط در همین حد، گفتم من هر سری می اومدم تمیز می کردم

بعد تمام این مدت و خستگی و اینهمه خرجی که برای خانم کردیم، همسرم بیچاره یه هفته مرخصی گرفت و کارهاشون رو انجام می داد، بقیه رفت و آمد می کردن چهار روز نبودن، دو روز بودن، پس این جریان منم به خیال خودم کارم رو درست انجام دادم، چون همه چی عالی، غذاهای مختلف، انگار تو خونه شون مثل مهمون ازشون پذیرایی می کردم، اصلا یک دقیقه از صبح تا شب نمی خوابیدم، فقط پرستاری و پذیرایی و تمیزی و شام و ناهار درست کردن، حالا من هم به خیال خودم، از خودم زدم اینهمه کمک کردم پس اخلاق گندشون شاید بهتر بشه ایندفعه، شاید زحمت ها و هنر های منو ببینند انقدر سرکوفت و اذیت و‌مقایسه نکنند با دوتا جاری هام، مخصوصا با اون اولی شیاد، شانس اوردم این آخریه، کل زمانی که بود همه رو جمع کنیم یک ساعت نبود، فقط موقع خوردن و بعضا خوابیدن، اونم نه در زمان مریضی و بی کسی شون، اون وقت مطمئن بودم در مورد هنرهای زیادشون داد سخت داشتن، حالا اومدم خونه بعد از چند روز دیدم بله، برادرشوهرم، یعنی شوهر همین جاری شیادم، زنگ زد به شوهرم که مادرم اون شب شام نخورد، زنت شام رو ریخت سطل آشغال، یعنی طوری با شیادی زنش برام درست کرد که یعنی انگار خواستم بکشمش و گرسنگی بکشه

من از اون موقع نه زنگ زدم نه محلشون گذاشتم، نه اصلا اونجا میرم دست به سیاه سفید می زنم، یعنی هیچی، اگه رفتم فقط منتظرم سریع برم بیرون، حالم ازشون بهم می خوره، همسرم اول اینطوری نبود، اما الان میگه من اشتباه کردم که اینهمه عذاب کشیدی، کاش اون مدت نمی موندی، بیمارستان نمی رفتی، خیلی خیلی ناراحت شد، اما چه فایده آبی که ریخته شد، اما من اون روز که فهمیدم این مادرشوهره با این جاری لعنتی و کثیف یعنی واقعا بی شعور بلانسبت همه تون درد و دل کرد و این اتفاق سطل آشغال ریختن رو گفت اون زنیکه رفت به شوهرش، همسرم اهل این بازی ها نیست اما این اتفاق ها رو  به گفت تا دیگه خودم رو جر ندم، یعنی هرچی سادگی و خنگی و مهربونی هرکاری که لایقشون نبودن رو کردم، دیگه تموم کنم، منم زنگ زدم به مادرشوهره گفتم من کم کاری کردم براتون، از خودم و کار و زندگیم زدم من مگه قاتلم، بیا خونه ما ببین چه جوری نگهت می دارم، چون این زمان این ابله بخاطر مریضیش خونه این جاری لعنتی و کثیفم بود، که نگم براتون انقدر مثل گاو ازش پذیرایی می کرد که جای عملش عفونت کرد، چندبار عمل کرد، من تو بیمارستان گفتم به مادرشوهره میگه بهتر شد، دکترا نمی دونم چیمو فهمیدم مریضیم کجاهه، من فقط گفتم نباید سرما می خوردی که این جوری میشدی، من اینهمه زحمت کشیدم همین یه کار اونم چون حواسم پرت مامانم بود، خلاصه این تا الان فراموش نکردم، این بود که حساب کار دستم بیافته، اینهمه از اولین روز تا حالا ازشون هزار و یک بی ادبی دیدم، اما به روم نیاوردم، یعنی هیچی

می رفتیم خونه همین زنیکه لکاته بی احترامی می کرد، قبلش یه دعوا راه انداخت، فحش داد، اما همین مادرشوهره احمق از این زنیکه طرفداری می کرد، چندماه بعد مادر این جاری بی ادب فوت کرد، بخاطر اینکه معذرت خواهی نکرد، کلا باهم قط رابطه بودیم، تا الان غرغر که چرا تو و پسرم بهش تسلیت نگفتین یعنی بماند که خودش و یه جاری دیگه با دوست بازی بین خودشون سر خاک پدرم نیومدن و یه فانحه نخوندن، من اینا رو به مادرشوهره بی شعور گفتم هزار و یک بهانه الکی آورد

درسته عریزم، از عید تا حالا یه جور دیگه شدم، اصلا یه آدم دیگه، اما هرموقع به ذهنم میاد دیگه اصلا نمی تونم کنترل کنم خودم رو، خیلی خیلی اذیتم می کنه فکر گذشته و اینهمه بلا سرم اومد با دلسوزی و سادگی بیش از حد