به نظر من اين برميگرده به اينكه ماها يا افراط ميكنيم توي تربيت بچه هامون يا تفريط.انقد بعضي وقتا گير ميديم بهشون و هي از بچگي هركاري كنن هر سوالي كنن ميگيم عيبه،زشته و همش جنس مخالفشونو لولو ميكنيم واسشون و كلا آدما از هرچي بيش از حد منع بشن بيشتر سمتش ميرن يا اينكه انقد آزادشون ميكنيم كه هر كاري ميخوان انجام ميدن.مثلا تو سن پايين گوشي ميديم دستشون بدون اينكه نظارت داشته باشيم روشون فقط واسه اينكه از دست سوالاشون خودمونو راحت كنيم و كارو از سر خودمون باز كنيم
والا منم که دهه هفتادیم اول راهنمایی نود درصد پایه اول دوس،پسر داشتن
به نظر من بد نيس دوستي با جنس مخالفا ولي هرچيزي سن خودشو داره.آخه بچه ي اين سني دوس پسر يا دوس دختر واسه چيشه؟؟؟بعدم اصلا يه حرفايي من شنيدم كه خدا شاهده تا نرفتم دانشگاه اصلا نميدونستم چي هست.