شوهرم مثل یه بچه ۵ ساله باهام رفتار میکنه ،همه جا باید ازش اجازه بگیرم اگر بزاره برم ،دیگه خسته شدم از این وضع ،اصلا اصلا حس استقلال ندارم،خیلی جدیدا اذیت میشم اگرم گوش ندم به حرفش دعوامون میشه ،چکار کنم به نظرتون که مستقل بتونم تصمیم بگیرم؟و اینکه شوهرای شمام همینطورن؟؟؟به تیپ و قیافه و کجا برم کی بیاد به همه چی گیر میده
نه اجازه نمی گیرم فقط بهش میگم که دارم میرم تو چندسال زندگی اخلاق همدیگه دومیدونیم وخودمون رعایت می کنیم یه چیز هایی رو ،یه جاهایی هم ممکن برم ولزومی نبینم بخوام بهش بگم درکل استقلال دارم
بله ولی چون زود ازدواج کردم و خانوادم هم گیر بودن اوایل اذیت نمیشدم زیاد انگار عادت داشتم ولی الان. که سنم هی بیشتر میشه واسم آزاردهنده شده،یه جورایی هم اطرافیانم رو میبینم چقدر آزادانه و مستقلن بیشتر به چشمم میاد و اذیت میشم
بستگی به سن و سال نحوه اشنایی و خیلی چیزای دیگه داره
سوالم این که قبل ازدواج راجع به چی حرف میزنید که بعدا تو این مسائل اساسی به مشکل میخورید?
ما انسان بودیم، تا زمانی که، نژاد ارتباطمان را از هم گسست،مذهب جدایمان کرد،سیاست تقسیممان کرد،و ثروت طبقهبندیمان کرد.شاید روزی دوباره انسان شویم. پ.ن: تو جوش عاقبت ما مزن که در صف محشر/ کسی سوال اگر کرد می دهیم جوابی!