سه سال پيش شوهرم خونه اى كه تازه يك سال بود خريده بوديم و صفر هم بود رو فروخت كه پولشو بزنه به كار، براى اينكه خونه زود فروش بره با وسايلاى خونه فروخت مبل ميز ناهار خورى استيل، فرش، گنجه،كتابخونه، ميزتلوزيون و ...
اون موقع هم تازه دو، سه سال بود خونه خودم بودم همه وسايلام نو بود، بعد قول داد سال بعدش وسايل بهترى بخريم، فرش دستباف بخريم اين حرفا براو همين راضى شدم
حالا دو سال گذشته فرش دستبافت كه هيچى يه فرش كوچيك ازين فانتزى هاى ماشينى براى پذيرايى خريد با يه دست مبل راحتى فقط همين ميگه فعلا ندارم وسيله بخريم، خونم مثل مسجد شده وقتى فكر ميكنم راجبش اشكام سرازير ميشه
اون موقع ميگفت وسايل برقى رو هم رو خونه بديم خوب شد نزاشتم وگرنه ديگه تا آخر عمر نميخريد...
الانم حرفى از وسيله خريدن ميزنم دادو بيداد راه ميندازه...
