به نطر من یک مادر باید بتونه موقعیت روحی و جسمی فرزندشو خیلی خوب درک کنه.جوری که خودش رو جای اون بچه بگذاره و اونوقته که میتونه تشخیص بده رفتارش با فرزندش خوب و صحیحه یا نه.
یک روانشناسی میگفت وقتی بچه از خواب بیدار میشه بهترین چیز برای اون اینه که صورت مادر یا پدرش رو با لبخند ببینه.و بهترین روش برای علاقه مند کردن کودک به مسواک زدن و دستشویی رفتن و صبحانه خوردن اینه که مادر دست کودکش رو بگیره و با کلی صحبتهای قشنگ با هم به دستشویی بروند.توی دستشویی با آهنگ و بازی مسواک بزنند و وقتی تموم شد به سمت آشپزخانه بروند.اونوقته که مادر باید در یخچال رو باز کنه و از فرزندش بخواد که صبحانه مورد علاقه اش رو انتخاب کنه.
اگر کودک غذا و یا صبحانه اش رو کامل نخورد دور اتاق دنبالش نکنید تا مجبور باشه بی هیچ لذتی غذا بخوره.اصرار بیش از حد باعث میشه بچه حالت تدافعی به خودش بگیره و بیشتر لج کنه.بگذارید هروقت خواست غذا بخوره.باورکنید کم غذا خوردن اثر منفیش خیلی خیلی کمتر از بازتاب رفتار اشتباه از طرف والدینه.موفق باشید
دل تنها عضویست که با نگـــــــــــــــاه لمس میشود....!