من خودم مادرم شاعل بود . هنوز که هنوزه یادمه گریه هامو وقتی که میخواست بره . تاثیرشو روی خودم حس میکنم . تازه من پهلو مادربزرگم بودم. مهد که اصلا نمیموندم فقط افسردگی میگرفتم میذاشتنم مهد ...اینه که برای بچم میترسم. میخوام دنیا برلش جای بهتری باشه ازونکه برای من بوده!
ببین برای منم همین پیش اومده بود دقیقا!!!
من از یکی از پزشکای دکترساینا ویزیت انلاین گرفتم از خونه و خیلییییی خوب بود. بیا اینم لینکش ایشالا که مشکلت حل میشه 
من خودم نه ماه که خونه بودم از نظر خوردو خوراک خیلی میرسیدم ولی انقد تو خونه کارمیکردم اصلا حوصله بازی واینا نداشتم ولی الان ظهر دلم تنگشون شده بعد چون خونه نیستم اون همه خونه بهم ریخته نمیشه وظرف کثیف نمیشه در نتیجه بیشتر بهشون محبت مبکنم ومیرسم
از تاپیکم دیدن کنید و ایده بگیرید دوستان
اره جدا کردن و استقلال دارن فکر کنم بالای 20 ماهگیه. .
خدا بزرگه . ببینیم چی میشه.
ولی اره عذاب وجدانش هست. الانشم من وقتی میخوام برای 1 ساعت بچه رو بذارم پهلو مامانم و مثلا یه هرلیشگاه برم خودم کلی اشک میریزم. با اینکه بچه 2 ماهشه تازه .
فکر کنم اول باید مشکل خودمو حل کنم 😄
اونموقعها کمتر مادری شاغل بود اکثر بچه ها توخونه وکوچه بودن ولی الان حتی مادرایی که شاغلن بچه هاشونو میزارن مهد تا تعامل کنه هم بازی داشته باشه چون بچه ها تو کوچه نمیرن هم بازی ندارن دنبال همبازین پسر من که خیلی خوشحل میشه مهد رفتنی تو خونه حوصلش سر میره
صبح تا شب منم رسما دویدنه
موندم اینهمه انرژی از کجا میارم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
