تو خونه که معمولا کمک نمیکنه.دوست داره مدام ازش پذیرایی بشه.غذا چای میوه.صبحها که میره باید پاشد راه انداختش.مثل بچه دبستانی ها.لباساشو کیفشو صبحونشو.اگه پا نشی گلایه میشه.بریز بپاش هم تو خونه تا حدی داره.جوراباش لباساش کاغذاش.خورده فرمایش زیاد داره.همش میگه اینو بیار اونو بیار.مثلا شارژ و بیار.لب تابو بیار.بالش بیار و...
وسایلش گم میشم از من میخواد.
کارش دیر میشه با من بحث میکنه.
من حامله ام کف لگنم درد میکنه بس که سر پا بودم.کف پاهام درد میکنه.کمرم درد میکنه.توجه نداره یا متوجه نیست،نمیدونم.بش هم که بگم دلم درد داره یا فلان،با یه حالت نگرانی میگه زیاد سر پا نمون.یا باحالت تشر میگه خب چرا اینقد میمونی سر پا.بشین.اما اونورم توقعاتش هست.فقط در حد حرفه.
خسته شدم
