اتفاقا منم کسایی رو دیدم که تحصیلات عالیه ندارن ولی با زحمت و تلاش به همه جا رسیدن و خیلی هم با فهم و شعورن اکثرا. اتفاقا انقدر تجربیات خوب و ارزشمندی دارن که به درد خیلی ها میخوره. تا زمانی که مملکت ما صبح تا شب به جونهاش دیکته میکنه که زمانی موفقی که حتما دانشگاه بری و حتی شده به سختی یه مدرک بگیری تا بتونی یه جای خوب استخدام بشی نتیجه اش میشه اینهمه جون بیکار تحصیلکرده که اطرافمون هست و به خاطر همین تحصیلکرده بودنشون هرشغلی رو قبول نمیکنن. سالها بیکار میچرخن تا شغل رویایی شون رو پیدا کنن.
شوهرم برای تولدم برام ایفون ایکس خرید
همه کلی حسرت خوردن
بعدش یه بار تو عصبانیت زد شکوند گوشیو😐
ببین برای منم همین پیش اومده بود دقیقا!!!
من از یکی از پزشکای دکترساینا ویزیت انلاین گرفتم از خونه و خیلییییی خوب بود. بیا اینم لینکش ایشالا که مشکلت حل میشه 
ما متوسط رو به پایینیم همیشه شاکر خدا بودم و هستم ولی چند وقته بی پولی واقعا بهم فشار آورده چون همیشه آرزو داشتم خودم هیچی ولی زندگی خوبی برای بچه هام بسازم مثلا اطرافیانم بچه هاشون تو رفاه و بهترین چیزا رو دارن دختر من 8سالشه هیچوقت نتونستم لباسا ووسایل مورد علاقشو براش تهیه کنم گاهی خسته میشم ازین که وقتی میخوام برم خرید دائم دنبال جنس ارزون باشم و هی دست و دلم بلرزه ک موجودیم تموم شه و شرمنده ی بچم شم پسرم نزدیکه دوسالشه وقتی بچه های هم سن خودشو میبینم ک چه لباسای نازی تو تنشونه دلم برا بچم میسوزه دوماهه به شوهرم گفتم یه کیلو پسته بخره روزی چندتا دونه بهشون بدم هنوز نتونستیم خودم کم خونی شدید دارم انقدری نداریم ک یه تغذیه سالم داشته باشم برای درمانم دو سال پیش یه مانتو خریدم هر جا میرم با همونم دیگه روم نمیشه جایی برم جاریم و خواهرشوهرام همیشه بهترینا رک میپوشن و دائم پز دارایشونو میدن ولی هیچ وقت عزت نفسمو از دست ندادم حتی دختر م ک بچس هیچ وقت نشده ندید بازی در بیاره برعکس بچه های اونا که همه چی دارن ولی دائم برای خوراکی و اسباب بازی و... با هم درگیرن پارسال داشت وضعمون رو به راه تر میشد ک شوهرم یه تصادف وحشتناک کرد و دوباره به نقطه ی اول برگشتیم کلی خسارت دادیم ولی بازم خدا رو شکر میکنم که حداقل سلامتی داریم و ازش میخوام از ما که گذشت بچه هام آیندشون خوب شه من به هیچ کدوم از آرزوهام نرسیدم ولی برای اونا خوب بخواد و حسرت به دل نزارتشون
من خداروشکر هیچوفت طعم نداری ن چشیدم ولی خب لاکچری هم زندگی نکردم در حد خوب فقط
هنر دارم ولی سرمایه ندارم که وسایل حداقلی کارمو تهیه کنم وکارمو شروع کنم امیدوارم همه ی اونایی که حسرت به دل آرزوهاشونن معجزه بشه وبه آرزوهاشون برسن ❤
من خودم وضعم خوبه خداروشکر ..هرچی بخوام با پول خودم میخرم
اما اولا که میرفتم سرکار کار میکردم تا یکی دو سال خیلی ولخرجی میکردم
اصلا یه جوری بودم میرفتم بیرون یه چیزی میدیدم خوشم میومد باید میخریدم تا جایی که دیگه الان کمدم جا نداره دیگه
اما الان خیلی بهتر شدم دیگه خیلی چیزی نمیخرم پولامو جمع میکنم ..الان انقدر خوشحالم که اون موقع لباس اینا زیاد میخریدم چون پریشب رفته بودیم پاساژ یه پالتو که من دوسال پیش خریده بود 70ت رو قیمت کردم گفت 340 ت
الان همون قدیمیارو میپوشم کلی هم کیف میکنم
من کمتر پولدارم😂
از اخرین سفری که رفتم ۳ سال میگذره خیلی دلم مسافرت میخواد ولی متاسفانه نمیشه
من اصلا نمیدونم کدوم دسته ام
چی این دسته هارو متفاوت میکنه چه مرزی؟
واقعا معیار داره؟
