خانومایی که با خواست خودشون نی نی دار شدن بیان

نه احساس تنهایی میکردم نه نیاز فقط به خاطر اینکه برای اینده و زندگی برنامه داشتیم و ۵ سال هم از زندگیمون میگذشت گفتیم اولین بچه رو بیاریم دیگه😊

پشیمون اصلا نیستم

خداروشکر ی پسرسالم دارم

ولی خیلی خیلی شیطونه.نق میزنه همش

۱۶ ماهشه

خیلی خستم‌میکنه

اعصابم داغون‌کرده کلا

من بخاطر فرار از تنهایی و اینجور چیزا بچه دار نشدم، الانم پشیمون نیستم 

من به خواست خودم باردار شدم چون واقعا تنها و بی کس بودم

من فقط دلم نی نی میخواست این دلیلا نبود 

هی گفتن بییییار ی مقدارم مشکلات داشتم اوردم دیگه...از ترس نشدن اوردم..گاهی مبگم اشتباه کردم نباید میترسیدم..همه چیز ک بچه نیست....در کل دیگه نمیخوام..احساس تنهایی اینام نداشتم

پشیمون نشدم اما اینکه محدود شدم و تمام وقتمو ماله خودش کرده اذیتم. خیلی مسیولیت داره و طوری باید رفتار کنی ک انگار 10 تا چشم و 10تا گوش اصافه پیدا میکنی ک بتونی هواشو داشته باشی

قبلش احساس تنهایی نمیکردم ولی دیگه میخواستم

تنهایی که نه ولی خب نبودش بعد چند سال از زندگی که میگذره کاملا حس میشه برکت خونمونه

حسه تنهايي نميكردم ولي بخاطر اينكه خيلي سال از ازدواجم گذشته بودو سنم داشت بالا ميرفت قصد كردم بچه بيارم ولي بچه بسيار شيرينو و بچه داري خيلي هم سخته

نه احساس تنهایی که نمیکردیم.کلا ما اگر هم میخواستیم بچه دار نشیم هیچ کمبودی احساس نمیکردیم.اما بنظر دوتامون به حدی رسیدیم بتونیم یکی دیگه رو تو دنیامون خوشبخت کنیم

امضات😞😞😞😞😞

برای فرار از تنهایی نی نی دار نشدم ،اگرچه تو شهر غریب بودم ،ولی حالا وقت سرخاروندنم ندارم 

البته گاهی هم حسابی خسته میشم ،طبیعیه دیگه

ما ۵ سال میگذشت هرچی منتظر شدیم سرایط اقتصادیمون بهتر بشه نشد که بدترم شد بعد من همش میگفتم تا فلان کارو نکردیم بچه نمیخوام ولی خب خیییلی دلم بچه میخواستو دیگه زندگی بی مزه شده بود چون بیکار یودیم مدام بهم گیر میدادیم شوهرم تا قبل بچه خیلی بهم گیر میداد از هر نظر ولی خب شوهرم بهم گفت من بهت قول میدم نذارم تو خرجو مخارجش بمونیمو بیا بچه دار بشیم کلی تغذیه سالمو ازمایشو اینا انجام دادمو یسالی طولش دادم ولی دیگه دل خودمم خیلی بچه میخواست تا اینکه بچه دار شدیم شوهرم بشدت حساسو احساساتیه و میترسه به نوزاد دست بزنه طوری که تا ۶ ماهگیش نهایت ۶ ساعت بغلش کرد ۱۰ روز اول که اصلا دست بهش نمیزد بچم زردی گرفت شوهرم غش کرد😑کلا هیچ کمکی نمیکرد ولی خیلی دوسش داشت تا ۶ ماه روزی ۱۰ تا ۱۵ ساعت گریه میکردو باید کولش میکردم راه میبردم تا از شدت گریه سیاه نشه ولی اصلا کمکم نمیکرد تازه غر هم میزم کلی بهم گیر میداد همه مواد غذاییو میگفت این بده اون بده نخور تو اینو خوردی بچه گریه میکنه تا ۶ ماه پشیمون بودم میگفتم چه غلطی کردم خیلی پشیمون بودم ولی رفته رفته شروع کرد بهتر بشه الان که یسالو یماهشه خیییلی از زندگیم راضیم شوهرمم خیلی باهاش بازی میکنه و دوسش داره بنظرم مرحله ای بود که باید پشت سر میذاشتیم راستی خیلی بچم پا قدمش خوب بود حقوق شوهرم سه برابر شده ماشینم بعد ۷ سال تونستیم بخریم اصلا هم تا حالا تو مخارجش نموندیم خودش انگار همه چی با خودش اورد قبلا شبا همش سکوت بودو دلخوری ولی الان اصلا نمیفهمیم چطور ساعت ۱۲ شب شد غم دنیا هم رو دلم باشه وقتی میخنده یا یه غذا رو با اشتها میخوره یا یه کار جدید یاد میگیره از ته دل میخندمو اصلا یادم میره ناراحتیم بچه باعث شد قهرامون به یکساعت نکشه هر دندونی در اورد از ذوق یه شب خوابم نبرد با اینکه بچم بشدت بددندون بودو اذیتم کرد خب ببخشید زیاد شد سعی کردم مفصل بگم شاید بدردت خورد