خدا نکنه... 😔
واقعا نمیدونم راه ِ در روی مشکلات چیه؟!
انگار اصلا راه فراری نیست. شایدم قرار نیست فرار کنیم.
کلیشه ایه ولی شاید باید اینقدددددد تحت فشار قرار بگیریم
تا تبدیل به الماس بشیم! (میدونم خیلی کلیشه س!)
اینقدر آدمها رو میبینم که فقط به فکر خودشونن؛
ولی خوشبختن!
اما منی که به فکر همه هستم.
به خیلی چیزهایی که میخوام نمیرسم و درست نمیشه...
انقدر درست نشده و نشده که ول کردم!
همش توی دلم میگم خدایا سپردم به خودت.
حتی با خدا هم گاهی دعوام میشه!!
ولی جز اون کسی رو ندارم باز برمیگردم به آغوش خودش.