نه.مشکل یکیه میشه صدتا.لج و لجبازی و دخالت و......نکن اینکارو.هر طور میتونی کاری بکن شوهرت دست برداره.یه کم بش بگو مگه بچه یی اینکارارو میکنی یه ذره دست رو غرورش بزار.اگه نقطه ضعف پیدا کرده ازت که بیخیال بگو انقد بگو به بابام منکه مهم نیست برام. ببینه اهمیت نمیدی از سرش میفته
شوهر آبجیم هم از اول همینطوری بود تا تقی به توقی میخورد زنگ میزد به داداشم مامانم آبجی بزرگم شوهرمن خلاصه پای همه رو وسط میکشید واسه یه چیز مسخره از اول همه حق رو بهش میدادن و آرومش میکردن اما بعدا فهمیدن که نه بابا خیلی لوس و بچه ننه است دیگه تلفناشو جواب ندادن یا که بهش گفتن تو هم مقصری سعی کنین خودتون مشکلاتتون رو حل کنین.الان یک ساله که این عادت از سرش افتاده
بزار اون از تو یاد بگیره بگو هر چی دعوا میکنیم بین من و تو ما زن و شوهریمم به خانواده من چه مربوطه پس اگه دعوا کنیم اونا بدونن خوبه از رابطمون هم بهشون بگیم؟ چه فرقی میکنه دوتاشون خصوصین خوبه من برم به خانواده شما بگم ببین مرد دوجا تربیت میشه یکبار پیش مادرش یکبار پیش زنش با لجبازی هیچی درست نمیشه میدونم طول میکشه ولییییی شدنیه
نقطه ضعف نشون نده گزک دستش نده .بفهمه ناراحت میشی دفعه بعد زودتر میره زنگ میزنه فقط بزارش بلک لیست پدرت خیلی خونسرد انگار نه انگار چیزی شده
به بابات بگو ما مشکل خاصی نداریم.ناراحت نشو اگه یبار ازین پیاما داد
بگو وقتی عصبانیه اینکارو میکنه بعد پشیمون میشه
خودتون مشکلتون رو حل کنید
البته آبجیم هم این اواخر زنگ میزد به مامان و داداشش.فکر کنم این زنگها هم بی تاثیر نبود
