ببین گلم خودت باید سبک سنگین کنی ببینی مصلحت چیه. مثلا ببین شوهرت می تونه راضیش کنه واحدی که شما نشستی رو اجاره بدید اجاره اش رو به شما بدن؟
بهر حال مستاجری هم سختی های خودش رو داره. خانواده همسر هم تو باهاشون راحت نیستی.
ببین کدوم واست راحتتره تحمل فشار اقتصادی یا مدارا با خانواده شوهر. شاید یکم حساسیتت رو کمتر کنی تحملشون واست راحتتر بشه.شاید من جای تو بودم انتخابم این بود: چند سال بمونی و با هدف و جدی پس انداز کنی تا در شرایط راحتتری مستقل بشید
وقتی توفشارنیفتی ولج کنی نمیتونی پول جمع کنی الن هیچ چیم معلوم نیس ولی جداشم دستم روسرخودمه میفهمم چی ب چیه همسرم هم یکم توفشاربیفته بیشترقدرپولهاشومیدونه شغل همرمن کاشی کاریه اگ باجدیت کارکنه ماهی ده تومن درآمدشه ولی الان چون خیالش راحته سست و بی خیال کارمیکنه ماهی سه تومنو ب زوردرمیاره اونم همش جاهای الکی ومفت مفت خرج میکنه باید ی تلنگربخوره تاعقلش سرجاش بیاد مگ تاآخرعمرش میتونه کارکنه
عزیزدلم من تو ی اتاق زندگی میکنم و خوردوخوراکمون یکیه واحدجداندارم ک اگ واحدجدا داشتم چ غمی داشتم عمرا حرف جدایی میکشیدم یازده ساله تو ی اتاق تنگ وتاریکم با ی پسرهشت ساله باشوهرم هم سه ماهه خاهربرادریم
استاتر حتما برو
باور کن اگه به خونواده شوهر من بود من عمرا نمیتونستم کاری کنم
اما زندگیمو جدا کردم برا خودم راحتم
تو دوسال سختی کشیدم ولی برا پیشرفت و ایندم کشیدم
نه اینکه بدبختی و اذیت شدنم بخاطر رفتار بقیه باشه
تازه با شرایطی که شما گفتی حتما حتما زندگیت راحته
کم کم وام بگیر و بجای کرایه رهن کن خونت رو
مثلا اگه ۵ پول پیشته و ۳۰۰ اجاره میدی سال دیگه یه وام ۱۰ تومنی بگیر با ۳۰۰ قسطش رو بده و ۱۰ تومن رو بزار رو پول پیشت رهن کن خونه رو
مطمئن باش میتونی چون متوقع نیستین
ببین یادت باشه اینجوری بخوای بمونی تا اخر عمرت باید سر بار بقیه باشی و برا خودت زندگی نکنی
ممنون گلم دعا کنید برام محتاجم میترسم شوهرم پشیمون شه سختش اینجاس فقط مستقل ک شم قطره قطره جمع میکنم ب خودم اعتماددارم ک میتونم اگ اگههه دستم بالاسرخودم باش ب پنج سال نکشیده میتونم ی خونه نقلی بخرم صددرصد مطمینم
