ما دیشب مهمونی فودیم جا نبود پیش مادر همسرم بشینم یجای دیگه نشستم. بعدش مادر همسرمم بعد شام با حالت غبض الود بهم گفت چرا پیش من ننشستی انگار ناراحت بود ازم . مادر همسرم خیلی خیلی روحیه ی حساااس و زودرنجی داره... ب نظرتون چجوری باهاش رفتار کنم ؟؟ دهنم سرویس شد از بس بهش محبت کردم با بدی جواب داد
چرا اینقدر تلاش میکنی راضی نگهش داری خب؟بیخیال بابا..
سرویسش کن
بهش بدی کن ببین چ خوب جواب میگیری.
دایورت دقیقا مال همین روزهاس.شتردیدی ندیدی.
بیخیالی پیشه کن همین
میگفتی دوست داشتی پیشت بشینم جایی واسم ،پیشه خودت نگه میداشتی🤨
منم یبار همین کارو کردم تا سه سال بعدش میگفت....😁الانم ادامه میدم
جواب بعضی خرفها را باید همون موقع داد
میگفتید من که دوس دارم پیش شما باشم اما خودتون دیدید که جا نبود
مهم اینه رابطه ما خوبه.مهم نیست کجا بشینیم.
كوّن لقش بابا 😎 محبت نكن مال منم فوق العاده حساس بود طوري كه اگه بشوخي چيزي ميگفتم هم ميومد گله ميكرد عوضش خودش هرجور دوس داش رفتار ميكرد😤 منم تحملم تموم شد ديگه انقدر از قصد كارايي كردم كه ناراحت شه ديگه گله هم نميكنه😜🤣
من یه بار چنین چیزی پیش اوند به همسرم گفتم چون مادرت اگر دوست داشت یه جا کنار خودش برای من نگه می داشت من که از خدام
تازگیا به یه چیزی رسیدم
اونم اینکه بنظرم چیزی بنام ادم زود رنج وجود نداره
اینجور ادما به دیگرون نشون میدن که نیازمنده ترحم هستن
و ترحم لازمن
و علنا میگن که ضعیفن
وگرنه چه فایده ای داره مثلا صفت زودرنج بودن بخودت بچسبونی بعد باقی رو ناراحت کنی و از خودت برنجونی
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
