دلم گرفته ای دوست هوای گریه با من...
گر از قفس گریزم کجا روم کجا من...
کجا روم که راهی به گلشنی ندارم...
که دیده بر گشودم به کنج تنگنا من...
نه بسته ام به کس دل،نه بسته کس به من دل...
چو تخته پاره بر موج رها رها رها من ...
ز بودنم چه افزود نبودنم چه کاهد...
که گویدم به پاسخ که زنده ام چرا من...
....
