حس ميكنم خيلى زشتم جورى كه بقيه نگام ميكنن با خودشون ميگن اين چقد زشته
از نزديكامم ك ميپرسم الكى بم ميگن نه زش نيسي ك ناراحت نشم ولى خب معلومه كه خيلى زشتم
صدامم يكم ك حرف بزنم ميگيره
هيچ استعداد يا پوئن مثبتى ندارم
هر چيو شروع ميكنم گند ميزنم
زبون اصلااااا ندارم بلد نيسم حرف بزنم كلى كتاب خوندم ك مثلا بهتر حرف بزم اما ذره اى فايده نداش
امروز يكى جلو بقيه گف اين دوتا پت و مت اند(منو دوستمو گف). خيلى بدم اومد اما واقعا نميدونستم چى جوابشو بدم خيلى بهم برخورد و ناراحت شدم تازه آبرومم جلوى بقيه رف حالا ميگن حتى عرضه نداره جواب بده
هميشه همينطورم بقيه هر چى از دهنشون در مياد ب من ميگن اما من چيزى ب ذهنم نميرسه جوابشونو بدم و فقط ناراحت ميشم
هيچى ندارم تو زندگيم هيچ اعتماد به نفسي برام نمونده
چطور من هم زشتم هم بي زبون هم بدصدا و هم خيلى چيزاى ديگه؟ چرا همه ويژگى هاى بد جمع شده توى من. چطور من هيچ چيز خوبى ندارم چرا من مجموعه از ويژگى هاى داغونم
ب هيچى دلم خوش نيس
ناراحتم مث هميشه همين😔