خانمهای عزیز متاسفانه این فیلم داره چیزهایی رو بزرگنمایی میکنه، وگرنه تا به حال هم خیلی از زنهای بیوه ازدواج کردن و هم مردهای بیوه ، هم پسرهای مجرد با زن بیوه ازدواج کردن و هم دخترهای مجرد با مرد بیوه ،خیلی از این ازدواجها مثل ازدواجهای معمولی خوب از آب در اومده خیییلیهاشم ناموفق بوده،اما چیزی که توی فیلم داره تاکید میشه روش و بزرگ جلوه داده میشه اینه که (( باید بی تفاوت از کنار بقیه بگذری و فقط به خواسته خودت فکر کنی )) ستایش برای ازدواج اولش با وجود مخالفت خانواده ها ازدواج کرد ، و عواقبش رو دید . حالا هم دختر و دامادش با بی تفاوتی سر سفره عقد میشینن و از خانواده پسر خبری نیست ، آقای مظفری بدون هیچ اهمیتی به مادرش میره برای عقد کردن ، ستایش دوباره تصمیم به ازدواج با پسری رو میگیره که مادرش راضی نیست
اینکه هر کدوم از این افراد ازدواج کردن و قانونا هم حق اینکارو دارن اما توی این فیلم با تاکید به بی حرمتی وبی توجهی به خانواده این ازدواجها صورت گرفته ، معمولا وقتی یک فرهنگ رو میخوان برای مردم جا بندازن از افراد سرشناس که همه ازش خوب میگن شروع میکنن حالا اون فرهنگ ممکنه غلط باشه ممکنه درست و خوب باشه. که به نظرم اینجا کاملا غلطه چون بنیان خانواده بی ارزش تلقی شده .نویسنده میتونست همه این ازدواجهارو به انجام برسونه اما نه اینطوری.
ببخشید طولانی شد اگر حوصلتون شد بخونید