نومت شیرینه،دارت شیرینه
دل وایه کرده تیت بنشینه
مى گل بادم،مى گل انارى
بسکه قشنگى ، به زِ بهارى
مخمل و پاته مهلو و ناته
زندى نداره ، هر که نه باته
دم بال کهنت پیلک رقاطه
کمتر بکن ناز ، تش زى ولاته
داغ دو برگت که کور و پیرم
مه دل ندارى نل تا نمیرم
تش زى و جونم گل گرمسیرى
کردى غزونم حونت نمیرى