پسرم دو سالشه! توی خونه بهترین، باهوش ترین و حتی حرف گوش کن ترین بچه ی دنیاست! سعی محیط خونه رو پر از آرامش وامنیت و احترام نگه داریم براش که همینطور هم هست!
اما.....
وقتی میریم بیرون دقیقا برعکس میشه! حرف گوش نکن، افسار گسیخته، هرررررر چی ببینه میخواد! بخصوص دوچرخه و کالسکه بچه های دیگه رو بااااید هل بده! در غیر اینصورت چنان قشقرقی بپا میکنه که نگو و نپرس!
من هم دارم دیگه صبر و آرامشم رو از دست میدم! از طرفی هم دلم نمیخواد توی خونه حبسش کنم! هر روز میبرمش بیرون!
حالا سوال من اینه که بچه های شما هم اینجوری بودن؟ اصلا هیچوقت خوب میشن؟ قرار هست تغییر کنه یا همینجور من تا ابد بیچاره می مونم؟!
