کسی هست در شرایط من باشه؟؟؟
خستم بخدا....از روزی که بدنیا اومده شبانه روز خودم بتنهایی بزرگش میکنم، شوهرم که کارش رو کشتیه و هر سه ماه دو سه هفته میبینیمش.... کمکی هم ندارم،
زندگیمم ناجور و داغون، شوهرم نه رابطه داره باهام، نه حرف میزنه، نه حرفامو گوش میده، نه محبت، هیییییییچ ارتباط زن و شوهری نداریم، فقط و فقط پول میده،
دخترمم پنج سالشه، صبح تا شب چسبیده به من! میخوابم بیدار میشم میخورم تو حموم تو دسشویی بیرون ارایشگاه دکتر هممممممه جا چسبیده به من! تازگی خواب هم نداره!!!! یعنی روانی شدم بخدا! خیلی فشار رومه!
تمام تلاشمو کردم مادر خوبی باشم براش، ولی بعضی وقتا کم میارم، تمام مسئولیتهای زندگی هم مرد هم زن هم پدری و هم مادری رو دوشمه، کارمو ول کردم نشستم بچه بزرگ میکنم، به بهترین نحو ممکن به خونه زندگیم و بچم میرسم، به خورد و خوراک و تفریح و پوشاک و سرگرمی و...............
ولی کم اوردم، فرصت نفس کشیدن ندارم، به محبت و توجه شوهرم نیاز دارم، از کی از کجا انرژی و روحیه بگیرم!
خستم....الان خواستم بخوابونم بچه رو حداقل یه ساعت تنها و واسه خودم باشم نخوابید....دعواش کردم گفتم برهداتاق خودش!
