کلا یه حسایی همش دارم همش نگرانم یه پسر دارم همه چیز زندگیم خداروشکر روبه راهه ،ازنظرمادی هیچ مشکلی هم ندارم خیلیم اوکی هستم هم ازجانب شوهرم هم حمایتهای همه جانبه خونوادم اماااا...مثلا ازاستفاده کردن از وسایلهام مثل طلا لباس سفر و اینجورچیزا یجورایی واهمه دارم امخصوصا خانواده شوهر مادرشوهرخواهرشوهر آدمهای بدی نیستنا اما خوشم نمیاد سوال پرسش کنن ازم چون نسبت به هرچیزی عکس العمل نشون میدن مثلا جرات سوال پرسش از جاریامو ندارن بااینکه اونا بیشتر حرف میزنن و بزک دوزک دارن اماازمن که ساده ترم انگار واسشون عجیبه کارام تایه النگو یا پلاک میزارن ازم سوال میپرسن تازه خریدی؟اخه مگه من تازه عروسم یا کم سنم که حالیم نباشه شاید به نظر شما عادی باشه اما من اذیت میشم
وهمین باعث شده همش پنهون‌کاری بکنم که خیلیم بده به نظرم و باعث شده از بقیه عقبترباشم کمی
ی چن جلسه برو مشاوهر
ی کم زیادی حساس شدی
یادم به کاربری افتاد که نوشت همه چی خوبه کلی توضیح داده بود فقط چرا اول فروردین بچم دنیا نیومده 😐
اره روانشناس میتونه کمکت کنه
خانواده همسر منم اینجورین دقیقا منم همین حس رو دارم و اذییتم
اضطراب اجتماعی گرفتم از دستشون
کلا سیستمه خونواده شوهرم طوریه که اگه ریاست و سیاستتو البته کمی نشون ندی ازت سواستفاده میشه یا سوال پرسش ،،...ببخود میکنن انگااار بچه ای اما اگه ممی بلد باشی و جواب بدی روت به شدددت حساب میکنن ولی منه بدبخت تو ذاتم سیاست و اینجور اخلاقا نیست کلا سادم زندگیم همه چیزم
کلا دل و جرعتم کمه و ساکت و ارومم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
50 ثانیه پیش
51 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
