برادرم یکیشون زمان تولد ب مشکل خورد و بخاطر قصور دکتر دچار کمی بیماری شد و بعدها سختی دراموزش،یادگیری....
امااونیکی اخیرا ارشددولتی تهران قبول شد و تو کار هم فعاله.اما خوب ازلحاط عاطفی خیلی بامن ارتباط قوی ندارن.
بابا تو کار و تحصیل و مدیریت و مردمداری خیلی موفق بوده و هست. اما رو مونثهای خانواده خیلی حساس بود. خاصه منکه فررند اول بودم....
حرفات عالی بود مثل همیشه.الان برای ازمون میخونم، حوزه میرم،بعدم میخام برم باشگاه باز و کلاسای گرافیکی. اما باید ب باقی توصیه هاتم عمل کنم عزیز ممنون واقعا
من میدونم موفق میشی و یک روز از روی همه ی این موانع رد میشی
همیشه خانم های سنت شکن و پرچم دار از بقیه بیشتر رنج کشیدن ولی از بقیه بیشتر هم موفق شدن
منتظرم موفیقتتو ببینم و خوشحال بشم از ته دل چون میدونم استحقاقشو داری واقعا مطمئنم این پتانسیل روتوی روحت میبینم .
مهر پاکان جون یک سوال می پرسم اگه ناراحت میشی جواب نده آخه قبلا گفته بودی من همیشه به ذهنم میاد ،الانم که تاپیک رو دیدم،انگار قبلا گفته بودی با شوهرت رابطه جنسی نداری،همچین چیزی هست واقعا،؟شوهرت با این قضیه مشکلی نداره؟هر دو نون سرد مزاجین؟
سلام عزیز
ارتباط داریم اماکامل نیس
نه من خیلی خوب و قویییی بودم تو این موضوع
شوهرم یکسری خلق بد داره ک ازارم میده/پیگیر حل این قضیه هم نیس
منم بیخیال شدم.... انقد اذیت شدم تو زندگیم که دیگه انگیزه پیگیری اینجور مسایلو ندارم. از بیخیالیاشم دیگه خستم و منم رهاکردم قضیه رو خواهر
حدس میزنم رابطه جنسیتون اصلا خوب نیست...
این تاپیکمو بخون جالبه
عزیزم من نمی دونم ریشه مشکلاتتون چیاست. یادمه تو تاپیکهای قبلیتون چیزایی گفته بودین که بهتون حق داده بودم . ولی جسارتا یه توصیه دارم:
کنایه نزن. تیکه ننداز.با طعنه حرف نزن.
حتی اگه همسرت اهل حرف زدن نیست، یا حرف زدن به قهر یا دعوا منجر بشه، باز تلاشتو بکن با آرامش حرف بزنی. خیلی بهتر از کنایه زدنه. با کنایه زدن فقط خودتو واسه کوتاه مدت خالی میکنی. ولی مشکلاتتون رو هم جمع میشه، همسرت رو هم سرد میکنه. اگه همسرت هم اهل تیکه انداختنه سعی کن از سرش بندازی. کنایه زدن فقط آب رو گل آلود کردنه. مشکلاتتون رو تبدیل به کلاف سردرگمی میکنه که دیگه نمیشه بازش کرد.
سعی کن اگه از چیزی دلخوری بذاری سر فرصت بهش حرف بزنی. والا گفتگو هنره. هر دو نفر هم باید اراده کنن که با حرف زدن مسائل رو حل کنن.
دقیقا
ببین فکرکن یکبار سال اول ازدواج با ننه باباش رفتیم مشهد، خودش و مادرش سر کمترین چیزا بهم توپیدن، توهین کردن
بعد من رفتم عذرخاهی همونجا گفتم زایر امام هستن و بخاطر امام....
بعد باز پارسال باشون رفتم عراق خودش پیش اونا بد حرف زد باهام، مادرش و باباش هرکدوم دو سه تا مثلا برخورد ناراحت کننده داشتن.بعد من فقط سکوت کردم....
حالافکرکن دیشب داره میگه اره تموم اونا مقصر خودت بودی!!!!!! تمام رفتارای بدشون!!
ازونور یکبار ک حسابی پدر منو دراورده بود، ماهها اذیت کرده بود، یادمه عید بود پاشدیم دوتایی بریم سفر، استثناعا چندروز بود باهم خوب بودیم،یهو بند کرد بگم بابامینام باهامون بیان...وای نمیدونی من هیچی نگفتم اما چون تایید نکردم دیکه این عوضی قهرکرد و عید رو کوفت کرد و سفر رو کنسل کرد کامل....
بعد من خانوادمو اونروز دیدم و بهشون گفتم چقد اذیتم میکنه و عیدم رو هم چطور تلخ کرد...بابام نمیخاس واردعمل شه، اما من اصرار داشتم، تااینکه پدرم یه کلام ب شوهر عوضیم گفت : ازت ناراحتم و حرف بزنیم بعدا و گاز داد رفت
من تو ماشین شوهر نفهمم بودم،وای این مگه دیکه ول میکرد، میگفت بیخود ناراحته! من امشب تکلیفمو روشن میکنم، بابای دارای فلان منصبتو پیش چشمات خرد میکنم و کلی ازین حرفا....آخرم زهرشو ریخت و رفت با بابام بد و بی ادبانه حرف زد. در حالیکه بابام واقعا خیلی لطف کرد منو بهش داد ، چون واقعا ده level کمتر از من و ما بودن. بابام گاهی کمکش کرده بود تو مسایل مالی و اصلا شوهرم در حد کفش بابام نیس از هیچ لحاظی که بخاد بره اینطور گستاخانه رفتار کنه با پدرم....
بعدم ماه ها خونه بابامینا نیومد و هیچ عذرخاهیم نکرد و من خودم باهزار این در و اون در سعی کردم آشتی شون بدم و بابامم گذشت کرد
بعد فکر کن مرتیکه دیشب داره میگه اون موقع هم بابات مقصر بود، بیخود گفت ناراحتم !!
یعنی از گستاخی و وقاحت درحال انفجاره، نمیدونی چقدر سخته برام
باورکن این چندتا مرض کوچیک داشت، مادیات چیزی نداشت ، حتا قیافشم زیبانبود، و واقعا از خیلی جهات ما بارها سر بودیم ....اما من گفتم سخت نگیرم، نماز روزه داره، شاغله ، لیسانس داره کافیه! حتما حالاکه من انقد ویژگی خوب دارم، اخلاق و محبتم خوبه، موقعیتمون، چهره و حجابم...این عاشقم میشه
اما فکرکن محرم شدیم دیدم نه اخلاق و اعصاب چندان داره نه محبت، تند و زودجوش و نابلد ....
واقعا موندم چه کنم....۸ سال عمرمو هشت هزار بار تلخ و جهنم کرده برام
بعدمیان میگن خودت مقصری و بیچاره شوهرت!!! فکرکن
اره واقعا خیلیا درک نمیکنن
من واقعا شدم سیب سرخ نصیب دست چلاق.
تمام خطاهای واضح و رفتارای احمقانه و زشت خودش و خانوادشو میگه مقصر خودت بودی!!!!! شعور پذیرش و عذرخاهی و دلجویی بخوره تو فرق سرش
بعد اگر خودش نسبت ب ما بد کرده باشه، مثل همون رفتار بدش با پدرم یاچیزای دیگه میگه مقصر باز شما بودید!!!
باورکن چندروزه مرتب دارم میگم کاش سلا حی چیزی داشتم یکباره میزدم بهش و کلا ازشرش راحت میشدم. بس ک این موجود نمک نشناس و وقیح و نفهم و بچه ننه و اهل تبعیض و بی محلی ب منو و سردی و بی توجهیه.بسکه ناشیه و احمق تو رابطه متاهلی.... دوسدارم ریز ریزش کنم یعنی. والدینشم همین قدر پر رو و خود محق پندار و لج درارن...
هرچی از اذیتای پسزشون میگفتم، مگه زیر بار میرفتن! میگفتن ینی تو موشکیل نداری؟؟! ینی شوما هچ کاررنمیکنیی؟؟؟ دهنم باید صاف میشد صدها اذیت و حماقت بچشونو توضیح میدادم،اخرم این خزعبلات رو تحویل میدادن یامیگفتن اگه بچمون مشکل داشت فلانجا استخدامش نمیکردن!!!!
وای وای
یعنی از شهرشون، از متولدین ماه شوهرم، از اصالت و همه چیز اینا من نفرت و انزجار پیداکردم درحد لالیگا. بسکه رنج بردم تو این وصلت....
حالا من و خانوادم بشدت مهمون نواز، باگذشت، نجیب ، بزرگوارانه رفتار کردیم بااینا اما همینن
مقصر خودمون بودیم که لقمه خیلیییی بزرگتر از دهنشون دادیم بهشون
سلام عزیز مرسی
والا دیگه بریدم در زندگی بااین آدم، دوس ندارم اصلاح کنم یا کاری کنم
فقط دوسدارم یه گوله حرومش کنم....بسکه جزم داده....فقط خدا میدونه
خانوادشم ازخودش بدتر
تاوقتی خوبن که من خوب و ببخشید خر و آروم و کاملا انسان باشم...
خودشم تامن نرم و خوبی یامحبت نکنم، نخام مسله ای رو حل کنم، عمرا بیاد، انگار واسه مقابله و جنگ بارش آوردن کلا. بیزارم از همه چیزشون ، از خودش، از زندگیمون...هی خدا کاش راه نجاتی داشتم
بخام جداهم بشم باز عین مار نهایت اذیتشو میکنه. عوضی پر از عقده اذیت منه انگار، مرض داره....وای وای چقد کفریم ازش، ازینکه مجبورم ببینمش و یکجاباشم باهاش....اه اه اه
مهرپاكان خوشم مياد از اعتماد به نفست!!!! باور كن همه اينايي رو كه تو داري منم دارم از خانواده خوب گرفته تا اخلاق و تخصيلات و ظاهر و وضع مالي... ولي تا الان حتي نميدونستم ميشه بهش فكر كرد و برتربين بود😀
عزيزم اگه ناراحتت نميكنم تمام عيباي شوهرت رو قبول دارم ولي باور كن تو هم خيلي مقصري خيليييي زياد...
من كه خصومتي ندارم باهات بخوام ناراحتت كنم فقط به عنوان يه سوم شخص ميگم اگر به پسر پيغمبر هم القا كني كه كفش پدرم هم نيستي ببين چطور باهات رفتار ميكنه!!!!
تمام ديدت به زندگي يه نگاه از بالا به پايين شديده كه واقعا عذاب اوره... تنها نكته عجيب زندگي شما اينه كه دوتاتون به اين رابطه بيمارگونه عادت كرديد و ادامه ميديد... اينكه شما شرايط جدايي رو نداري حرف بي منطقي هست چون هرچي هم پدرتون بد باشه حداقل از همسرتون كه كفش پدرتون هم نيست ١٠ level به قول خودت بالاتره....
