اولش ک باهاش دوست بودم
هفته های اول رستوران گردش تفریح
قربون صدقه
بعد از یه جایی همه اینارو کات کرد و گفت من از کجا بدونم با من میمونی
یهو فردا بری من چیکار کنم
تا اینکه کمرنگ کرد خودشو
گیر داد به اینکه خانواده ها باهم اشنا بشن
انقد پیله کرد به این موضوع که به خودمون اومدیم دیدم ۹ ماهه که بند کرده به این موضوع که تو تضمینی نیست بمونی و ۹ ماه همش قهر و اشتی سر اینکه من به خانودم معرفیش نمیکردمو اجازه نمیدادم خاستگاری بیاد
بعد بهش گفتم
خب الان عاشقی کنید
طلاق بگیر دوباره شوهر کن با عشق 😍
بعد بهش گفتم بیا تو لحظه زندگی کیم
بیا لحظه های قشنگ الان برا خودمون بسازیم تا بعد خانواده هارو هم وارد میکنیم
سعی کردم قانعش کنم
تا مدت کوتاهی اکی بود
تا اینکه دوباره فاز برداشت
گفت تو هیچی به خانوادن نمیگی
چرا نباید بیام خاستگاری
اخه منم دلم هنوز بهش قرص نبود
اخه بحظه های عاشقونه باهم نساخته بودیم
از بس پیله بود رو رسمی کردن ارتباط
هواییه دیگه کاریش نمیشه کرد
تا همین الانش هم باهم نتونسیم عاشقانه بسازیم
حالا میخام امشب بهش بگم ما باهم عاشقانه ای نتونستیم بسازیم
به نظرتون چجوری بگم و چی بگم
نمیخام گلایه وار بگم
یعنی چی عاشقانه؟
مگه بقیه زندگیو میخواین چیکار کنین؟خوبه که بفکر رابطه پایداره که
بنظرم خوبه که می خواسته خانواده در جریان باشه 😑😑😑 منو شوهرمم لحظه های با عشق نداریم 😂😂😂 یه قربون صدقه هم نمیریم یادمه رفته بودم خونه عمه ام اسممو اشتباهی صدا میزد مرضیه 😂😂😂😂
منظورت از عاشقانه ساختن چیه؟؟؟
چتونه واقعا؟؟؟طرف نیاد خواستکاری گله دارید
بیاد گله دارید
خب چه عاسقانه ای قشنگ تر از این که ازدواج کنید؟؟؟
نمی‌خواد انقدر شاعرانش کنی
قشنگ بشین باهاش حرف بزن ببین مشکل کارتون از کجاست
یه بوس بکنش کم کم عاشقانه می شه خود به خود😁
