به زندگیم ک نگاه میکنم واقعا دلم برای خودم میسوزه
ی چند روز عقب انداخته بودم و خوشحال ک حامله ام ب همسرم گفتم فاز برداشت اگ حامله باشی چی
دوستی ندارم باهاش حرف بزنم (دقیقا0 هیچ دوستی)
هرچی سعی کردم پدر مادرم جدا نشن شدن
خودم هی حرص میخورم و چاق میشم(عصبی میشم ضعف میکنم باید یچی بخورم)
روحیه مو از دست دادم
روابط عمومیم اومده پایین
اعتماد ب نفس ندارم
خدایی انصافه این زندگی؟
نمیخوام کسی سرزنش کنه یا هرچی
فقط میخواستم حرف بزنم
واقعا تنهام و کسی نبود
همین
گزارشم زدین عب نداره خوشحال میشم دیگ این تاپیک نباشه