من اسمم لیلاس ١٨سالمه در سن 15سالگی عاشق پسر داییم شدم اونم همین ظور ما خونه هامون بغل هم بود هرروز همدیگرو میدیدم هر روز خونه همدیگه بودیم پسر دایی من23سالشه تو دوران دوستیمون خیلی دعوا میکردیم زیاد باهم خوب نبودیم ولی خوپ من عاشقش بودم خوپ طبیعیهخلاصه ی روز امد گف از دستت خسته شدم دیگه نمیخوام ادامه بدم من ازدواج کردم من ازدواج کردم من ازدواج کردم این حرفش تو سرم هی تکرار میشدش داغون شدم زدمش فشش دادم نفرینش کردم با کمال پررویی شناس نامشو بهم نشون داد یخ کردم اخه چطوری این زن گرفت ک من خبردار نشطم چراکسی بهم هیچی نگف چند ماه همش گریه بیخوابی غذا نمیخوردم اخه توقع نداشتم ما کاز بچه گی باهم بزرگ شدیم چند سال بطور اشکار همدیگرو میخواستیم بعد ها فهمیدم ک دوست دختر ش بوده و حامله شده مجبور شدن ازدواج کنن منم بعد چند ماه دوست مشترک داداشم با همون پسر داییم امد خاستگاریم منم سر لج بهش بلهه گفتم العان سه ماهه ک نامزدیم احساس میکنم بهش خیانت میکنم تو افکارم چون هنوزم پسر داییمو دوس دارم نامزدم از هرلحاظ سر تره از نضر تیپوقیافه مالی ولی ...
نامزدت دوست داره؟
با مشاور صحبت کن...سعی کن با نامزدت معاشقه کنی...این کار حس به بقیه رو خیلی کمرنگ میکنه...
بیخیال پسرداییت سنت کمه زمان بکذره ب پشمتم نمیاد
دختر خوب عاشق آدم اشتباهی بودی.الهی که نامزدت خوب باشه و خوشبختت کنه.
بشین سرزندگیت...فقط به این فکر کن موقع که شما اونو میخواستی مثلا عاشق و معشوق بودین ایشون با دوس دخترشون رابطه داشتن...فقط به این فکر کن.....
گناه داره اگه نامزت دوست نداشت اشکال نداشت ولی الان که دوست داره کلا فرق میکنه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
55 ثانیه پیش
57 ثانیه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
