شوهرم خیلی دلمو میشکونه بیاین درد و دل کنیم

وااا این چه حرفیه

مگه محبت با این ملاک سنجیده میشه؟

اون آقا قدر نمیدونه، بچه ها که نیاز دارن به این محبت مادرانه..

همشون سر وته يه كرباسن،هميشه خدا شاكي و مدعي و طلبكارن كاري نميتوني بكني دو سه روز قهر كن بياد منتت و بكشه كه بچه هاش و داري جمع و جور ميكني پرو بازي ديگه در نياره مدرسه هم شورش و دراورده والا منم معاون مدرسه ان براي يه روز غيبت ادم ميگه مريض عيب نداره دومين روز نياد زنگ ميزنيم 

اول این که خدا قوت به خاطر زحماتت.بعد این که خدا خیرت بده که پناه این بچه ها شدی ودر اخر این که ناراحت نشو حتا اگه بچه خودت بودن هم کسی که نخواد ببینه نمیبینه یه وقت فکر نکنی چون اینا بچه های خودت نیستن اینطوریه.

عزیزم شما خیلی کار بزرگی میکنی ب اون دوتا بچه محبت میکنی انشالله ک خدا اجرت بده

مردا همشون همین جورین درسته شرایط شما خاصه ، ولی ب دل نگیر خودش بالاخره میفهمه این گذشتهای شما رو

عزیزم ن تنها شوهر کلا هر اتفاقی میوفته میگن تقصیر مادر من دخترم برده بودم دکتر دکتره منو دعوام می‌کرد چرا مراقبش نبودی دوباره اومدم خونه دیدم اون یکی دخترم پاهاش سوخته شوهرمم گف برا چی گذاشتی اینجور شه   

به روش بیار.. بگو بت اینکه بچه هام رو خودم به دنیا نیاوردم و مادر واقعیشون نیستم مثل مادر براشون زحمت میکشم. تو چی که پدرشون هستی و هیچ باری به دوش نمیکشی

منم کارمیکنم ولی ادم بای دستت دردنکنه زحمت کشیدی ممنونم خستگیش درمیره ولی بعضیا فکرمیکنن وظیفس متاسفانه داری خودتوخیلی کوچیک میکنی نمیگم کارنکن ولی جوری هم نباشه ک فکرکنه کلفت گرفته

عزيزم مشكلتون برا بارداري چيه

واقعا سخته .شما هم قبلا ازدواج کرده بودی یا مجردی

ولی حالا شوهرت شایداون روز عصبانی بوده سر شما خالی کرده یا همیشه همینطور

عزیزم دمت گرم که این همه مهربونی

مطمئن باش محبتی که به بچه ها میکنی به چشم هرکی نیاد، توی دل خودشون موندگار میشه

ولی شما یه کم اعتمادبنفس داشته باش و کارای خونه رو تبدیل به شکنجه و خودازاری برای خودت نکن

همه این زحمتها رو اگه مثل یه مدیر توی خونه انجام بدی و بعضیاشو با حوصله و روی خوش از بقیه بخوای، خیلی شرایطت بهتر میشه

نگران مقاومت اولش نباش به مرور پذیرفته میشه و دیده میشی

مخصوصا که اصلا شکایت و ناله ای در کار نباشه و تقسیم وظایف با برخورد درست و منطقی انجام بشه

صبور باش دوستم ایشالله خدا کمکت بکنه وضعیتت هم بهتر بشه

به نظر من نباید بچه های کسی رو نگه داشت.اونها خودشون مادر و مادربزرگ دارن.محبت زیادی میشه وظیفه.اگه زن بچه هاشو ببره خونه ی شوهر دومش،اون مسئولیت میپذیره؟به هرحال هرکسی تو زندگیش یه نظریه ای داره.واین هم نظر منه که نباید وقت طلاییت صرف بچه های یکی دیگه بشه.که قطعا بزرگ هم بشن مادر خودشون رو ترجیح خواهند داد