ما هم اینجوری بودیم
و البته سوال های بنیادی تری داشتیم
توی همین فی لترها گیر کردیم و به این نتیجه رسیدیم که بهتره بچه دار نشیم
منکه بچه خیلی دوست داشتم و دارم ولی شوهرم مثل شما دودل بود آخرش به زور راضیش کردم ولی بچه دار نشدیم که نشدیم چند سال دوادرمون و تا تهران میرفتیم هر کی هر چی گفت انجام دادیم ولی نشد نتیجشم اینه که ۱۲ ساله ازدواج کردیم هنوزم دونفریم البته شوهرم دیگه براش مهم نیست ولی من خیلی بچه دوست دارم
تا سه سال تصمیمم جدی بر این بود که بچه نمیخوام الان بعد دیدم که زندگبم یکنداخت شده شرایط و توان بچه دار شدن دارم و میتونم مسیولیت بگیرم الان میخوام ولی ۱۰ ماهه بی نتیجه است منم ۳۰ ساله هستم
دقیقا من الان برای بچه دوم اینجوری ام
خداروشکر مشکل مالی نداریم اصلا
اما میترسم دیگه نتونم تیپای خشگل بزنم و قرتی باشم.میترسم آزادیمو بگیره،پسرم۸سالشه،تازه راحت شدم از بچه کوچیک و درگیری هاش
اما شوهرم گیر داده بچه میخاد😭
طبیعیه خوب
قبلش باید نه تنها تمام این فکرا بلکه خیلی فکرای دیگه را هم کرد
همینطوری زرتی و باری به هر جهت نمیشه که
آینده یه موجوده
منم مثل تو بودم و هر دو تا را وقتی آوردم که واقعا نمیگم صد در صد ولی نود درصد آماده بودم
اگه واقعا بچه میخوای اصلا به چیز دیگه ای فکر نکن خدا خودش روزی هربچه ایو باخودش میاره باورت میشه ما بعضی وقتا وسط ماه میشه حقوق شوهرم تموم میشه ولی بازم تا آخر ماه کم نمیاریم چیزی، واقعا بچه ها برکت میارن با خودشون، ان شاءالله که شماهم به زودی یه نی نی خوشگل بغلت بیاد❤️😘
من بدتر از توام
قبل اینکه بشینم فکر کنم حامله شدم
فقط هر چی سنت بره بالاتر بیشتر به زندگی روزمره ات و روال عادیش عادت میکنی بچه دار که بشی خیلی سخت تر میشه من بیست و هشت سالم بود بچه دار شدم هنوز بهش عادت نکردم
بارداری سختتری هم خواهی داشت
