سلاااام دوست جونیا . من اینجام ... هرسوالی در مورد سرطان سینه داری از می می ناز بپرس ....!!!!!

این ایمیل از طریق وبلاگ توسط خانم مهاجر نوشته شده و من جوابشونو اینجا میدم شاید سوال عزیز دیگری هم باشه


سلام گلم من الان 9 روزه که عمل کردم.28 اسفند سال گذشته بود که با درد سینه تا زیر بغل مواجه شدم بعد از سونو گرافی متوجه شدم که دو تا توده دارم که باید خیلی سریع برداشته می شدبعد از جراحی و پاتولوژی معلوم شد که بدخیم بوده و باید یک چهارم از سینه و غدد لنفاوی زیر بغل برداشته می شد که این عمل هم انجام شد چند تا سوال دارم:1-آیا دست شما بعد از عمل ورم کرد؟البته من شنیدم که اگه با دست زیاد کار انجام بشه ورم می کنه
2-تا چند روز بعد از عمل درد داشتین؟من هنوز درد دارم
3-لطفا از درمانهای بعدی که انجام دادین و تجربیاتتون بیشتر بگین من از شیمی درمانی واهمه دارم

مهاجر عزیز خوشحالم که زود متوجه شدید و اقدام کردین.
خوشبختانه خیر من تجربه ورم دست را تا حالا نداشتم و امیدوارم برای هیچکداممان پیش نیاید . درسته عزیزم این عضو چون دچار فقدان گره های لنفی که به نوعی دفع کنندهی آب اضافی و سموم در بافتها هستند شده است باید از یک سری حفاظت های خاص بهره مند شود. نباید اجازه دهید در این دست اسید لاکتیک زیاد که بر اثر تحرک و سوختن چربی در بافت ایجاد میشود تجمع یابد . کمی با آن مدارا کنید تا با شما همراه بماند . دستت رو از ته قلب دوست داشته باش این عضو مهربان بارها و کارهای زیادی را برایت به عهده گرفته شاید الان وقتش است بیشتر به ان توجه کنی اما نه مثل یک دست بیمار .به بیماری و عوارض جراحی فکر نکن . به نباید ها فکر نکن فقط به این بیاندیش که دوستش داری و نمیگذاری آسیب ببیند . منتضر عواقب نباش بلکه هر روز که میبینی ورم ندارد از خدا و از دست بیگناهت که تن به عوارض بیماری در عضو دیگرت داده تشکر کن . سر انگشتانت را ببوس .و مواظبش باش . چیز سنگین بلند نکن و نذار مدتها آویزان بماند . از هر گونه جراحت و سوختگی و شکستگی دور نگه دارو با آن از جایی مثل بارفیکس آویزان نشو . تو جکوزی آب داغ یا خیلی سرد نگهش ندار و تمرینهای ورزشی مربوطه را با حوصله انجام بده . قول میدم بهت که جزو سی درصدی میشی که هرگز ادم لنف را تجربه نکنی .

طبیعی است . نگران نشو مدتها درد خواهی داشت . محدودیت حرکت را در دستت حس میکنی ولی به مرور خوب میشود من حدود 4 ماه درد داشتم ولی اینقدر تمرینش داده بودم که اصلا دامنه حرکتش کم نشد .

خوب اگه بگم از دوران طلایی شیمی لذت ببر دروغ بزرگی گفتم . کمی صبور باش . اصلا نترس . به گفته ی هیچ کس و تجربه ی کسی گوش نکن . بدن با بدن فرق دارد . ممکنه از همه ی ما خوش شانستر باشی و عوارض کمتری را حس کنی . خبری نیست . داروهایی باید مصرف کنیم که چون رشد و تقسیم همه ی سلولهایی که تند تند تکثیر پیدا میکنند را کم میکند پس روی سلولهای پوست و مو ومخاط و لوله گوارش و خون هم تاثیر میذاره که با نظر دکترت برطرف میشه . سخت نگیری راحت میگذره . از پزشک و داروهای هومیو پاتی برای عوارضش کمک بگیر . تجربه ی من عالی بود .
قبل از شروع درمان یه پزشک هومیوپات پیدا کن و بگو برای شیمی دارو میخوام خودشون میدونن. من در دسترسم هر روز ایمیلهامو چک میکنم

سوال دیگری در رابطه با شیمی درمانی(سرکار خانم مهاجری)
سوال : هفته پیش جواب پاتولوژی رو بردم دکتر دید گفت خدارا شکر غدد لنفاوی و بافتها رو در گیر نکرده ولی برام گاما اسکن و سی تی اسکن از ریه و شکم و آزمایش خون نوشت که دیروز گاما و آزمایشمو انجام دادم و پس فردا هم سی تی دارم.دکتر گفت باید شیمی در مانی و پرتو درمانی هم انجام بدم که از هفته ی دیگه شروع میشه آیا در همه ی شیمی درمانی ها موها ریخته می شه؟من معلمم و امسال دوره دارم وباید به کلاس برم آیا درمانها تا ثیری بر فعالیتهای روزمره دارد؟آیا پرتو درمانی موجب نازایی می شود؟بعد از شیمی درمانی چه کنم تا عوارض آن قابل تحمل بشود؟عزیزم ممنون که با دلسوزی به سوالهام جواب میدی خدا بهت سلامتی بده



و اما پاسخ : روزتون مبارک خانم معلم عزیز . خدا را شکر که بخیر گذشت . همین که به جایی سرایت نکرده هزار هزار جای شکر داره . بقیه اش درمانه و عوارض درمان . دقت کن عزیزم عوارض درمان نه عوارض خدایی نکرده بیماری . پس باید با شجاعت و سپاس از خدا که توفیق درمان را به شما عنایت کرده پیش بروید . از این به بعد هر سختی قابل تحمل است اگر بدانی برای خدا کاری ندارد که همه چیز رو برات عالی و طلایی کنه البته اگر خودتون هم بخواین . اصلا نگران نباشید . بله موهایتان خواهد ریخت چون سیستم درمانیتون اینگونه تعریف شده که تمام سلولهایی با توانایی تقسیم زیاد از کار بیافتند و وارد مرحلهی خاموشی بشن . وقتی موهاتون میریزه یعنی دارو داره در بدنتون خوب اثر میکنه . خدا رو شکر . با شجاعت به آرایشگاه بروید و بگویید میخواهید موهایت را مدل دمی مور : مور برای فیلم “GI Jane (هنرپیشه ی معروف و زیبا)بتراشید !اگه بلند باشه هنگامی که میخواهد بریزد ایجاد سردرد میکند . مانند وقتی که برای مدت طولانی با کش محکم موها را بسته اید .از کلاه حجاب استفاده کنید و برای شستشوی سر از شامپو بچه بزنید و با روغن بچه ماساژ بدین تا پوست سر خشک نشود .حسابی به خودت برس و یک جفت گوشواره ی حلقه ای بزرگ بنداز . از کلاه گیس کمتر استفاده کن و فقط جاهایی که لازمه . بقیه روز را بذار سرت هوا بخوره ولی شب یک کلاه حوله ای سرت بذار چون فوری از سر سرما میخوری و سردرد میگیری .حتما حتما از هومیو پاتی استفاده کن . بدنت به انرژی نیاز دارد ونباید این انرژی صرف هضم غذاهای سنگین بشود . از حالا هرچی دوست داری بخور تا تو شیمی درمانی هوس نکنی . روز قبل از شیمی غذای سبک بخور . بدون ادویه . مثل غذای بیمارستانی کم نمک . آب فراوون بخور تا ۱۲ لیوان . آب تصفیه نه آب معدنی . یک تنگ مخصوص تصفیه آب همین امروز بخر مرتب ازش استفاده کن . گوشت قرمز اصلا نخور . لبنیات رو کلا قطع کن . اینها در شیمی درمانی تهوع آورند مثل ویار خانومها در دوران بارداری . مرکبات نخور .عوضش دوتا سیب رو با گوشکوب برقی خوب بکوب و له کن و بخور تا روده هات به کار بیافته . از هر غذایی که تا حالا تست نکردی و الان بهت پیشنهاد میکنن حتی چیزهایی مپل عصاره ی جگر و آلو ورا که همه میخورن اجتناب کن ممکنه بهت نسازه و اذیتت کنه . توت فرنگی و هر میوه ای که نمیشه خوب شستش خطر اسهال میکروبی رو زیاد میکنه . خواب فراوون نیاز داری . به نظم مرخصی بی حقوق یا استعلاجی بگیر ولی نگران نباش یک هفته بعد اثر بد شیمی درمانی میره و بدتن دوباره به روال خودش می افته . چون بیس داروها از فلزاته بدن شروع به دفع آن از طریق ریه و گوارش میکنه و ما طعم فلز را در دهان حس میکنیم چون قوه چشایی اونجاست . یک هفته تا ۱۰ روز اشتهات کور میشه . به خودت برای خوردن زیاد فشار نیار .بعد از این مدت اشتهات باز میشه و دیگه اون طعم وجود نداره . .کمی صبور باش . نمیدانم چه دارویی استفاده خواهی کرد ولی به پزشکت اعتماد کن . شاید زیاده از حدت تو دنیا دویدی و کار کردی و الان رفتی استراحت اجباری .! آرام و شجاع باش این روزها میگذره و فقط ازش یه خاطره مجهول میمونه . دنبال مطالب دلهره آور درمورد بیماریت نرو . این اطلاعات ناقص بشر ه . بذار دکتر و دارو کار خودشو درست انجام بده و شما هم کار خودتو که زندگی کردنه درست انجام بدی . همه چیز به جای خودشه عزیزم . نگران هیچ چیز نباش . درسته و درست میشه .مطمئنم و مطمئن باش

درضمن اگه سرنوشت کسی این باشه که خداوند شما رو وسیله دنیا آمدنش کنه حتما اتفاق می افته . بین ما حانموهایی هستن که هرگز بیمار نشدن و پرتو نگرفتن ولی فرزند ندارن . مادری در غریزه ی شماست . چه بزایی و چه در حق دنیا مادری کنی . اصلا بیا مامان من شو من مامان ندارم ....گریههههه.!!!!!

مطلب من زنم ! رو تو وبلاگ دوباره بخون .

مامان ویانای عزیز متشکر از ابراز لطفتون . براتون تو وبسایتتون پیغام گذاشتم .