یه پسر سه سال و نیمه دارم، تو خونه و پیش کسایی که بهش در حد عادی توجه میکنن پسر بسیااااار خوبیه در حدی که همه تعریفشو میکنن و باعث سربلندی من میشه، ساعتها بازی میکنه به چیزی دست نمیزنه لج نمیکنه و...
ولی پیش یه عده معدود که خیلی خیلی دوسش دارن و لوسش میکنن وحشی میشه😣داد و بیداد و گریه و لجبازی و غذا نخوردن، دسشویی نرفتن و نخوابیدن و...
کل انرژی من میره و از شدت حرص میمیرم و مجبورم حتی تنبیه بدنی کنم
چون پیش اون افراد مجبورم یکی دوهفته بمونم خیلی اذیت میشم و در آخر متهم به بی اعصابی چون دل ندارن به بچه اخم کنم حتی درحالیکه تمام بار لجبازیش به دوش منه
حالا شمایان بفرمایید ایراد از کجاست و من به گوش جان می‌شنوم
