یک لحظه پری شکلم یک لحظه پری خوانم در آتش مشتاقی هم جمعم و هم شمعم هم دودم و هم نورم هم جمع و پریشانم چون شکر و چون شیرم با خود زنم و گیرم طبعم چو جنون آرد زنجیر بجنبانم نی خوبم و نی زشتم نی اینم و نی آنم نی بنده نی آزادم نی موم نه پولادم نی دل به کسی دادم نی دلبر ایشانمگر در شرم و خیرم از خود نهام از غیرمآن سو که کشد آن کس ناچار چنان رانم