من داشتم
خاله و عروس خالهٔ همسرم
از خونمون پرتشون کردم بیرون
الان چنان احترام میذارن
دیوونه شدم والا .. ما آپارتمان خانوادگی زندگی میکنیم من و شوهرم طبقه سه هستیم بالا حتی از پله ها فقط بخوایم بریم پیششون و بیاییم نفسمون میبره... من که حتی ازشون دور کردم خودمو حتی وقتی شوهرم نیست هم دیگه بشون سر نمیزنم خیلی کم .. حتی هیچ توقعی از کسی ندارم هیچکاری نمیخوام ازشون ولی خودشون متوجه نمیشن.. حالا میگمم مادرش و خواهرش به گردنش حق دارن ولی هرچیزی هم یه حدی داره دیگه مجرد نیست که خب
فازمون فرق میکنه باهم
خانواده ی من شلوغن همیشه چندتا فامیل اویزون خونمونه هرجا برن یا بری باید اونارم تحمل کنی
هرچی بکی بعدها برعلیه خودته
اوناتا دوسه میخان بشینن قلیون بکشنو مردمو مسخره کنن
ما دوست داریم سکوت باشه وخلوت
حرف بسیار است
کلا الان یکساله خونه بابامم نرفتم و ندیدمشون
فامیلاروتو عروسی وعزا
والا بهترین کار رو میکنی،مجلس عروسی من رو انفدر مسخره کردن چون شیک نبود و خیلی ساده بود هنوزم که هنوزه خاطره بد تو ذهنم موند و دوست ندارم فیلم عروسیم رو ببینم،فقط تو دنیا دلم میخواد با مادرم رفت و آمد کنم.....
