تو تاپیکای قبلیم همه چیو توضیح دادم.ولی خلاصه بخوام بگم الان اینکه با پسری دوست بودم که بخاطر اشتباهای من سرد شد و ولم کرد و حتی بهم فرصت جبران نداد.اونشب که گفت نمیخوامت حالم خیلی بد شد.دست خودم نبود مغزم کار نمیکرد و التماسش میکرد که بمونه مثل احمقااااا.مامانم یه چیزایی فهمیده بود.دیشب دیگه اومد باهام حرف زد.گفت سه ماه زندگیتو خراب کردی بخاطرش دیگه بس نیس؟گفتم مامانی غرورمو خورد کرد.دیگه با چه رویی برم دانشگاه.حس میکنم ماجرارو به همه میگه.احساس بی عزتی میکنم.مامانمم گفت همه چیو فراموش کن و ازین به بعد درست رفتار کن تا همه بفهمن اون فقط یه اشتباه بچگانه بوده برات..
حالم یکمممم بهتر شده با این حرفا ولی باز خیلی میترسم.راستش از یه جهت دیگه هم میترسم با دختری دیگه ببینمش و حالم بهم بریزه اونجا..خدا برای هییییچکسی پیش نیاره اینجوری.هم حس نفرت دارم هم دلتنگی هم کلافگی...برام دعا کنین ارامش بگیرم واسه اول مهر..خییلی عذابم داد
