بستگی به شرایط روحی و فیزیکیت داره
من شاغل بودم گذاشتم کنار شغلمو موقت
چون کارم پر استرس و پر فشار بود داشتم اذیت میشدم به نظرم نمیارزید سلامت بچمو به خطر بندازم
سرپسرم بارداربودم دخترمم ۲سالش بودباشکم بزرگ میرفتم دانشگاه ترم آخرم بودم
سرامتحانات خیلی باحال بود خاطره شد باشکم بزرگ...😄😁
بچه مومیذاشتم پیش مادرشوهرم یاخواهرشوهرم یاخواهرام ومیرفتم امتحان میدادم برمیگشتم😁
تنگی نفسم گرفتم سرزایمان دومم خیلی کلافه میشدم یه جامیشستم ومینوشتم جوابارو...خوب بودباهمه سختیهاش خداروشکرتموم شد
من بچه ندارم و نمیخوام چون واسه دکترا میخونم
ولی هم شاغلم و تو دوران ارشد شاغل بودم ...استادا راه میان ..تازه محل کارم کلی سختگیری میکرد
من یه نمونه بارز این کارم . دانشگاه قبول شدم ماه هفت بارداری 😁 تا دو روز قبل زایمانم رفتم دانشگاه . یک هفته بعد زتیمانم کنفرانس دادم 😁😆
با بچه وچک سر کار می رفتم 😐
از بین همکلاسی هام هم نفر سوم و چهارم بودم دفاع کردم .
نمی دونم چرا اینقدر انگیزه داشتم !!!!
البته باید یک حامی داشته باشی . اگه نداری نرو .
عزیزم به نظر من کنکور دادن و قبول شدن در حالتی که نوزاد داری کار خیلی خیلی سختیه
ولی وقتی قبول شده باشی بیشتر درس هاتم پاس کرده باشی وسط تحصیلت نی نی بیاد باز قابل قبول تر و شدنی تره
نوزاد که میاد کلا یه مدت خواب و خوراکو سایر برنامه های روزمره زندگی از حالت عادی خارج میشه چه برسه که بخوای فوکوس کنی رو درس و کنکور بدی
