بچه ها تورخدا شما از سردرگمی نجاتم بدین.
تعریف کرده بودم تو یه تاپیک دیگه که با یه نفر توی فامیلمون دوست هستیم و چیکار کرده.از اون موقع اعتمادمو بهش از دست دادم.اصلا نمیتونم کناربیام
از طرفی هم دوسش دارم.اما همین دو سه روز پیش یه آقایی از آشناهای پدرم بهم پیام داد و با هم آشنا شدیم.خیلی پسر خوبیه و شرایط مناسبی هم داره هیچ حرفی جز بحث در مورد پدرامون پیش کشیده نشده.اما میدونم بخاطر خواستگاری تماس گرفته با من
حالا شما جای من بودین چیکار میکردین.پ
مطمئنا سراغ کسی که اعتمادمو بهش از دست دادم نمیگرفتم
بهش عادت کردی فکر میکنی دوستش داری اگه دوستش داشتم دیگ با کس دیگری حرف نمیزدی
دخترخوب‌بشین‌‌توخونه‌سرسنگین‌باش‌هرکی‌خواسته‌باشه‌میادخواستگاریت‌هی‌بااین‌واون‌زوست‌میشی‌که‌بیان‌خواستگاری
با اولی کات کن شاید دومی خبر داره یااصلا از طرف اونه
من اصلا آدمی نیستم که دونفر رو همزمان توی زندگیم نگه دارم.کاش اینطور در موردم فکر نکنین
ولی الان نمیدونم دقیقا باید چیکار کنم.بیشتر از همه دلم میخواد همشونو از توی زندگیم شوتتتت کنم بیرون
اما به چه بهانه ای؟هرکار میکنم دست از سرم برنمیداره.خسته شدم
نه گلم بد فکر نکردم. گفتم ممکنه اون طرف بدونه تو باقبلی هستی.
اتفاقا بنظرمنم دلیلی نداره با فامیل پیامک بازی کنی خیلی جدی بهش بگو عذر میخوام فکرمیکنم دلیلی نداره شمابمن پیام بدین.اینجوری اگه قصدش جدی باشه پا جلومیزاره و اگه نه میره
