ببین معیارهای خودت رو نگاه کن
همه ما تجربه شخصی خودمون رو بهت میگیم
این تجربه منه :
از 17 سالگی حسابداری خوندم و کار کردم تا 34 سالگی هیچوقت هم دوستش نداشتم، برام این رشته زیادی خشک بود، من کار با آدمها رو ترجیح میدادم ولی همیشه همه از موقعیت های درآمد زای رشته ام میگفتن که درست هم بود نظرشون، من همیشه پول خوبی ازش درمیاوردم، ولی چون دوست نداشتم هیچوقت دنبال به روز کردن اطلاعاتم نبودم، سرکار کسل میشدم و خدا خدا میکردم که روز تموم بشه، تو 34 سالگی با یک تصمیم ناگهانی کار رو رها کردم و شروع کروم به خوندن علوم تربیتی، با یه انگیزه فوق العاده چون دوستش دارم و الان کلی هم انگیزه دارم برای ارشد
گاهی فکر میکنم اگر این تصمیم رو ده سال زودتر میگرفتم شاید الان کلی زندگیم عوض میشد
من خوشحالم که این کار رو انجام دادم، چون دیگه اولویت م درآمد نبود
شما ببین اولویت برات چی هست