اصلانمی دونم چیکار کنم ...همش من میرم سمت ادم ها.من جویای احوالشونم....به خاطره اینکه پیشرفت نکردمه یا اونا جایگاهی دارن
نمی دونم
ول کن مغرورباش .
ای گفتی
منم اینطوریم شخصیت معر طلب داریم کتاب بیماری راضی کردن دیگران رو بخون حتما
کتاب آیا تو آن گمشده ام هستی ، از دکتر باربارا دی آنجلیس را بهتون توصیه میکنم ،،،خیلی مسائل در مورد مشکل شما توضیح میدن
من به هرکسی به اندازه ی خودش بها میدم
هرچقدر اون پیگیر من باشه منم پیگیر اون هستم
به خودت برس
من درست متوجه نشدم عزیزم
اینکه شما جویای احوال بقیه هستی نشونه شخصیت فوق العاده ت هست نه ضعفت و نه جایگاه بالای کسی(البته به اندازه جویا باش،گاهی)
ما آدمها همه باهم برابریم ،و نه موقعیت و نه جایگاه عامل برتری کسی نیست(استعداد و توانایی شما و همه باهم فرق داره،و اینکه خواهان پیشرفتی حتما بهش میرسی)
امروزه رقابت در زیبایی و موقعیت زیاد شده
ولی رقابت در خوب بودن و شخصیت و تفکر خوب داشتن اصلا وجود نداره
همیشه کاری رو انجام بده که آرامشت رو ازت نمیگیره..
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 روز پیش
1 روز پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
