من یه آدم ایده آل گرا هستم و هیچ جوره نمیتونم قبول کنم من و همسرم تو یه سری چیزا با هم فرق کنیم...امروز بخاطر علاقه نداشتنش به رفتن به هیئت بخاطر اینکه خیلیا به نیت غیر از عزاداری میان(البته به قول خودش)میگه منم نمیام...همسرم چند روز پیش بهم گفت بی سیاست و بیچاره بخاطر اشتباهی که کردم...آدم چشم پاک و با خداییه یه وقتایی وقتی باهاش صحبت میکنم میزنه تو ذوقم...در کل دوست داره همیشه خوشحال باشم.. اهل تلافیه...پیش مشاور رفتم بارها و بارها... فقط میگه شما ایده آل گرا هستین و دنبال یه ادم صددرصد بی عیب ونقصی... میدونم خودمم عیبایی دارم ولی واقعا دیوونه شدم... خیلی باهاش بحث میکنم همش تو حرفام این هست که منو تو تو بعضی علایق با هم مشترک نيستيم و بعضی حرفای دیگه...یه وقتایی حرفامو متوجه نمیشه... ادم خوبیه ولی خب بدی هایی هم داره...یه روز میگم بهتر از همسرم نصیبم نمیشد وقتی سر یه چیزایی بحث میکنیم میگم کاش همین الان بذارم و برم...دارم دیوونه میشم...خستهههههه شدم...همش تپش قلب دارم و استرس آینده... نمیدونم چرا فکر میکنم عروسی که کنیم اخلاقش خیلی بد میشه...اینقد میشینم فکر میکنم رو آوردم به قرصای اعصاب 😢😢😢😢😢