من قبل بارداري و اولا دختر دوس داشتم ولي فقط تا لحظه اي كه بهم گفتن پسره.از اون به بعد ديگه دلم دختر نميخاست و نميخاد فقط دلم ميخاد زودتر پسرمو ببينم.😊هيچ فرقي نميكنه هديه و لطف خدا هست هر دو
به بچه م فکرمیکنم،به حس بارداری ، حس شیر دادن به یه تیکه از وجودخودت و عشقت ، حس نفس کشیدن های ریز ریزش تو بغلم خیلی اوقات تو درونم حمل میکنم . با خودم میگم خدایا میشه من بچه خودم رو ببینم! یه اتفاقاتی که طبیعی ترین چیزهای زندگیه برای ما شده حسرت که آیا بهش میرسیم یا نه.حس و حالم برای خیلی هاتون غریب نیست .دلم یه حس و حال خوب میخواد..