دوستان کیا تا حالا تجربه خوابگاهی داشتن،از خاطراتش بگن

هم خوش میگذره هم دعوا زیاد پیش میاد

واییییی برای من عالی بود من خواهر ندارم ولی هم اتاقیام عین خواهر بودن برام ان شالله هرجا هستن خوشبخت باشن

هم سخت هم خوب سختیش دوری و دلتنگی و بعضی وقتا ادم با یکی نمیسازه خوبیش خوش گذرووندن با بجه ها و مستقل شدن

خیلی خوبه خوشمیگذره فقط باید هواست جم باشه اتفاق بدم زیادمیوفتاد

خوابگاه خودگردان سخته ولی غذا بدن راحته. هم سختی داره هم خوشی. من که هم اتاقی هام خوب بودن

بستگی به هم اتاقیات داره

به من دوسال خیلی خوش گذشت بعد یکمون رفت یه نکبت اومد شلخته و از خود راضیو اصلا با ماجور نبود 

سال آخر کلی فتنه درست کرد هر چی به اون دوتا گفتم به حرف این نباشین این دو بهم زنه کسی گوش نکرد تا من فارغ التحصیل شدم رفتم بعدا خودشون فهمیدن حق با من بوده

از اتاق بیرون کرده بود دوستامو تا من بودم ازم حساب میبرد من رفتم هزار بلا سر اون دوتا آورده بود

حاضر نیستم اصلا تکرار بشه

دوسش نداشتم.

خوبه دور هم حال میده ولی من یه دختر بود خیلی اذیت میکرد همه رو زورشم زیاد بود نمیشد بهش چیزی بگی حتی شوخیای ناجور میکرد همیشه!

زیاد خوب نبود همیشه یکی هست گند بزنه ب اوضاعت.

شب امتحان ساعت ۱۱ برق رو خاموش میکرد.خدا لعنتش کنه هنوز یادمه

دانشجو اگه خوابگاه نره که دانشجو نیس دانش آموزه 😄

بهترین دوران زندگی خوابگاه رفتنه خاطرات تلخ و شیرین بگو بخند گریه غصه خلاصه آدم پخته میشه تجربه های زیادی یاد میگیره .دوستای زیادی پیدا می‌کنی چون یه مدت با همین شناخت بیشتری از هم پیدا می‌کنی و گاهی  دوستی پایداری شکل میگیره که تا بعدها ادامه پیدا می‌کنه من بعد ۱۱ سال هنوز با دوستام که شهرای دیگه ن در ارتباطم  

من  تهران که بودم خوابگاهش خيلي افتضاح بود. از مشروبات و دخانياتو هر کثافت کاري بگي توش بود. ولي مشهد که اومدم خوابگاهش خيلي منظم و همه چيز اوکي بود. سعي کن با کسي هم اتاق بشي که روحياتو واخلاقياتش بهت بخوره