سلام تازه اول راهی گل دختر ...دختر اول من این ترم آخر دانشگاهشه ...دومی همه متوسطه اول ....ولی هنوز که از خونه می رن بیرون دلشوره می گیرم ...شب موقع خواب هزار فکر ناجور می آد سرم .....می خوام بگم هر چه بزرگتر می شن مشکلاتشون دوبرابر بزرگتر می شه ....و دغدغه های ما بیشتر ...خلاصه یه روزی پشت سرتو نگاه می کنی می بینی بخاطرشون پیر و خسته شدی ...ولی برای خودت هیچ کاری نکردی ..هیچ کاری ...هی هی هی چی بگم دله منو دل منو دله من
منم همین ناراحتی ها ودلشوره هاروداشتم
همه مادرها تایک حدی دارن
زیادیاکم
به بچهامون مراقبت ازخود یادبدیم دیگه نگران نباشیم
این وابستگی ماهاست اونها مشکلی ندارن وخیلی هم شادوخوشحال میشن ازدنیای جدیدی که میخوان توش قدم بزارن
ان شالله همگی فرزندان صالح داشته باشید
نامداروخوشنام باشن فرزندانتون
وای استارتر دمنم مثل شمام نگرانم دو سال دیگه می‌ره بچم مدرسه وای خدا
منم‌همینجورم میگم کی میاد بغل دستش میشینه
بی ادب نشه
کسی دست درازی نکنه بهش
مادر بدبخته خیلییییی
خب مدرسه غیر انتفاعی ثبت نامش کن تا تعداد بچه ها کمتر باشه. استرس رو هم بروز ندید که پسرتون هم بترسه.بسپرش دست خدا و براش بهترین ها رو ارزو کن. شما با این حس و حالتون حتما سر سربازی رفتن و ازدواجش هم با مشکل روبرو میشید.
عزیزم پسر شمام مث کلی بچه دیگه که امثال میرن کلاس اول . اگه لوسش کنی بعدا که بخواد وارد اجتماع بشه بهش سخت میگزره. من مامانم کارمند بهمون نمیرسید اصن ولی ابتدایی مخصوصا همش شاگرد اول بودم .
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
2 روز پیش
2 روز پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
