همش گریه میکنه از صبح بیدار میشه با نق نق کردن و گریه کردن میگذره همش انگار حوصلش سر میره غروب که میبرمش بیرون خوبه همین که میارمش خونه تا میزارمش زمین شروع میکنه
کی خوب میشه این اخلاقش ?خیلی بغلیه تو خونه همش میخاد تو بغل باشه
اخی زنده باشه باید صبر کنیی دیگه
جونم مثل پسر من همش به من وصله
افسردگی گرفتم بخدا بچه های مردمو میبینم قشنگ میشنن با خودشون بازی میکنن این.یه سره دنبال منه میخاد که بغلش کنم
پسر من دو سالشه دقیقا همین جوریه
آدمو پشیمون میکنه از بچه دار شدن
لوسش کردی بچه من پیش خودمون خوبه برا خودش بازی میکنه ولی وقتی مادرشوهرم اینا پیششن بغلش میکنن لوسش میکنن اخلاقش به کلی عوض میشه حتی راه نمیره نق نقو میشه
دختر من 19 ماهشه همینجوره یکسره گریه میکنه بریم بیرون ، سر ظرفشویی می رم سر اجاق گاز می رم میخوام دراز بکشم استراحت کنم یکسره دستم رو میکشه میبره دم در ورودی که بریم بیرون
دختر ده ماهه منم این مدلی بغل هیچکس نمیرع بقیه زوری از بغلمم میگیرنش...تو خونه چار دست و پا دنباله منه قربونش برم
بچه من چرا از همه میترسه یهویی اینجوری شد حتی از پدرشوهرمم میترسه درصورتی که قبلا دوسش داشت؟
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
57 ثانیه پیش
58 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
