اتفاقا شعر پر مفهومیه
به این معنی که خدا رزق هر بنده ای رو مقرر کرده
و لقمه ای نمیخورید مگر اینکه اون رزق شماست که از طرف خدا مقرر شده
و کسی رزق مقرر دیگری رو نمی تونه بخوره
خیلیا مال و اموال زیاد دارن ولی نمی تونن مصرف کنن
اون چیزی که مصرف می کنید و ازش استفاده می کنید رزق شماست
گاهی یک لقمه یک نعمت یک چیزی هزار دست میچرخه آخرش میرسه به یکی و این یعنی اون نعمت رزق اون فرد بوده و نه دیگران
گاهی می بینید یک خانواده ای علی رغم وضع مادی پایینترشون ولی از یه خانواده دیگری که وضع مالی بهتری دارن بهتر و بیشتر میخورن و می پوشن و استفاده می کنن این یعنی هرچند خانواده اولی در ظاهر وضع مالیشون پایینتره ولی رزق و روزیشون بیشتره