امروز چهار راه ولیعصر بودم ...
با پسرم رفتم توی دانشگاهمون ... دانشکده مو نشونش دادم ... قلبم تند تند میزد ...
من همون دختر شاداب و باهوش و موفقی ام که کل استادای دانشکده به آینده شغلی و تحصیلی م امیدوار بودن و حالا فقط در حال بچه داری ام ...
بابت داشتن پسرم خدارو شاکرم ....
ولی ...
درسم
کارم ...
اینا چی میشن ...
ای خدا کی همدرد منه ...
منم رفتم دانشگام بعد چند سال قلبم تند تند ميزد
ولى نه از روى حسرت فقط بخاطر ياداورى خاطرات شيرينه اون دوران و زنده شدن خاطرات عاشقيم با همسرم
من
کدوم دانشگاه بودی
من هنر معماریه سرفلسطین بودم
من دنبال کارم ولی حاضرم بچه داشته باشم نرم سر کار بااینکه اگه کار داشته باشم عاشق کارمم میشم
درسم میخوندی کار نبود . همون بهتر که شوهر کردی
مگه چی میخوندی کدوم دانشگاه
😥😥😥😥😥 الهی
اخی،منم ی پسر دارم،استوپ بودم اما دوباره استارت زدممممم
اینجوری نیستم
دلم میخواد ازدواج کنم مامانم نمیذاره میگه خودش ازدواج کرده نتونسته درسشو ادامه بده😩
باز خوبه تو رفتی دانشگاه من با رتبه خوب رشتمم انتخاب کردم نزاشتن برم
میدونی چقددددد حسرت داره
من برم بی احساس نگاش میکنم
من !
تو بهترین دانشگاه تهران درس خوندم کلی برا کنکور خر زدم الان حالم بهم میخوره از خودم که بیکارم و بچه داری میکنم
من هنوز خوابش رو میبینم
ولی دیگه نرفتم داخلش
حالم بد میشه
یاده دوستام میوفتم
یاده نامزد سابقم
یاده طلاقم
ماهی رو هر وقت از اب بگیری تازس
بالاخره روزی چهل وپنج ساله میشی میخای یه چهل وپنج ساله ی خونه دار باشی یا یه چهل وپنج ساله تحصیل کرده
